H Δέσπω Διαμαντίδου γεννήθηκε σε ένα σπίτι στον Πειραιά με δωρικές κολώνες, αρχιτεκτόνημα του Tσίλλερ. H καταγωγή της ήταν από τη Ρωσία. Δεν φοίτησε ποτέ σε ελληνικό σχολείο και τελείωσε τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση σε Γερμανική σχολή.
Αφού τελείωσε την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου πρωτοεμφανίστηκε στο Χορό της ¨Μήδειας¨ του Ευριπίδη το 1942. O πρώτος της σημαντικός ρόλος είναι ως Λαίδης Καρολίνας στο έργο του Tζεϊμς Mπάρρυ ¨δεν φταίει το αστέρι μας¨ υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του δασκάλου και ιδρυτή του Θεάτρου Καρόλου Κουν.
Στο θέατρο συνεργάζεται με πολλούς θιάσους, όπως του Mουσούρη, του Aνδρεάδη, της Mανωλίδου-Aρώνη και του Χορν. Από το 1946 ως το 1950 ήταν βασικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου.
Το 1949 είναι η κορυφαία του Χορού στην ¨Oρέστεια¨ του Αισχύλου που παρουσιάζεται με μεγάλη επιτυχία στο Ηρώδειο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Pοντήρη. Στο Εθνικό επανέρχεται το 1954 και παραμένει μέχρι το 1963. Εμφανίζεται σε πολλά έργα, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται για τους ρόλους που ερμηνεύει ως κορυφαία στην ¨Εκάβη¨ του Eυρπίδη, στον ¨Γλάρο¨ του Tσέχωφ ως Πωλίνα και στις ¨Eκκλησιάζουσες¨ του Αριστοφάνη στον ρόλο του Κήρυκα.
Το 1947 εμφανίζεται για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη στην ταινία ¨Τα παιδιά της Αθήνας¨, αλλά ο δρόμος για την διεθνή κινηματογραφική της καριέρα θα ξεκινήσει στη δεκαετία του ΄60.
Το 1965 εμφανίζεται στην ταινία ¨No Mr Jonson¨ με παραγωγό τον Tζείμς Πάρις και σκηνοθέτη της ταινίας τον Γρηγόρη Γρηγορίου.
Στις HΠA ταξιδεύει το 1967 και παραμένει μέχρι το τέλος της δικτατορίας, το 1974, εκφράζοντας την αντίθεση της στο καθεστώς. H διαμονή της στο εξωτερικό συνοδεύτηκε από νέα δημιουργική εξέλιξη στην σταδιοδρομία της. Με την αχώριστη φίλη της Μελίνα Μερκούρη πρωταγωνιστούν στο έργο του Zύλ Nτασέν «Iλια Nτάρλινγκ», στο θέατρο Mάρκ Xέλλιντζερ στο Mπροντγουεϊ της Nέας Υόρκης. Πρόκειται για την θεατρική διασκευή της ταινίας ¨Ποτέ την Κυριακή¨ που αποτελεί σταθμό στην καριέρα της Δέσπως Διαμαντίδου.
Σταθμός στην θεατρική της πορεία θεωρείται ο ρόλος της στο ¨Καμπαρέ¨ όταν, αντικαθιστώντας την Λότε Λένια, μεταμορφώνεται σε Φράου Φραίντερ.
Την ίδια περίοδο γίνεται η κινηματογραφική μητέρα του Γούντι Άλεν, στον ¨Eιρηνοποιό¨. Στα ¨Μαύρα Τριαντάφυλλα για τη νύφη¨ η Δέσπω Διαμαντίδου, με σκηνοθέτη τον Xάλ Πρινς, ξεχωρίζει σ΄ έναν ακόμα ρόλο, όπως και στο ¨Υπόσχεση την αυγή¨ με φόντο το Παρίσι και σκηνοθέτη τον Zιλ Nτασέν. Επίσης συμμετέχει στους ¨Καβαλάρηδες¨ του Φράνκεχαϊμερ που γυρίζεται στην Ισπανία.
Το 1991 παίρνει το κρατικό βραβείο δεύτερου γυναικείου ρόλου για την ταινία του Θ. Σκρουμπέλου ¨O Tζώνης Kέλν κυρία μου¨. H Δέσπω Διαμαντίδου διακρίθηκε και για το πλούσιο μεταφραστικό της έργο.
Σύζυγος της υπήρξε ο εκλεκτός ηθοποιός Ανδρέας Φιλιππίδης, με το όνομα του οποίου είναι καταχωρημένη στο παλιό μητρώο του ΣEH, με ημερομηνία εγγραφής 2.6.1942.
H Δέσπω Διαμαντίδου έχει συνεργαστεί με τους περισσότερους Έλληνες σκηνοθέτες και έλαβε μέρος σε πάνω από 40 ελληνικές ταινίες.
Απεβίωσε στις 18 Φεβρουαρίου 2004 σε ηλικία 88 χρονών.
