Η Μαρία Κάλλας (Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου) πέθανε στο Παρίσι, στις 16 Σεπτεμβρίου 1977, σαν σήμερα. 54 χρόνων.
«Είναι πολύ παράξενο συναίσθημα να είμαι ζωντανός μύθος, ενώ βρίσκομαι ακόμη στη γη. Ίσως θα ήταν καλύτερο, αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θαυμάζουν τη φωνή μου, αποφάσιζαν να με θεωρούν αθάνατη μετά το θάνατό μου. Αν γινόταν αυτό, θα καθόμουν πάνω σε κάποιο σύννεφο, θα κοίταζα κάτω και θα απολάμβανα το θέαμα αντί να κάθομαι και να ανησυχώ, αν θα καταφέρω να βγάλω τις ψηλές μου νότες».
"Ανέκαθεν προτιμούσα το ρήμα «Καίγομαι» από το ρήμα «Διαρκώ» και το αποτέλεσμα ήταν να μείνω αθάνατη." Συμφωνώ με τη φράση που έγραψε, σήμερα το πρωί, στον "τοίχο" του ο Πέτρος Παράσχης γιατί οι άνθρωποι που απέκτησαν σχήμα λόγω ενός εξαίσιου πάθους υπάρχουν πιο πολύ στο μέλλον ή στο παρόν. Τώρα και πάντα. Ποτέ αόριστο παρελθόν. Ποτέ.
Χ.Φ
