Ο Ζερβός, ξεκίνησε το θέατρο παράξενα. Ο Κάρολος Κουν, μόλις είχε δημιουργήσει την πρώτη του σχολή και μέσα συζητούσε με τους μαθητές του. Ξαφνικά, άκουσε ένα ηχηρό γέλιο απ'έξω. Βγήκε και είδε ένα ναύτη, τον Ζερβό. Τον ρώτησε, ''Θέλεις να παίξεις στο θέατρο;''. Και ο Ζερβός απάντησε ''Βεβαίως''. Έτσι, εγκατέλειψε τη λυρική σκηνή και έγινε ηθοποιός της πρόζας.
Πρωτοβγήκε στο Λαικό θέατρο, το 1935 παίζοντας ρόλους κλασικούς αλλά και του σύγχρονου ρεπερτορίου. Στην Κατοχή, δεινοπάθησε, όπως και οι άλλοι συναδελφοί του. Από σπόντα χώθηκε μαζί με τον Λυκούργο Καλλέργη, τον Αδάμάντιο Λέμο και τον Κάρολο Κουν που ανέλαβε χρέη σκηνοθέτη, στο θίασο της μεγάλης πρωταγωνίστριας, Κατερίνας. Τα τρόφιμα ήταν λιγοστά και το να είναι κανείς θεατρίνος εκείνη την εποχή, δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Τα θέατρα ωστόσο συνέχιζαν την λειτουργία τους, με πρόβες τα πρωινά και παραστάσεις τα απογεύματα, με μετρημένους θεατές και αδειανά στομάχια. Ξεγελούσαν την πείνα, με φανταστικές ιστορίες των παλιών καιρών.
Λίγο μετά το 1950, βρέθηκε στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, όταν εκεί πρωταγωνιστούσαν ο Ντίνος Ηλιόπουλος και η Άννα Συνοδινού. Συνεργάστηκε επίσης και με το Κρατικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, με την ελληνική σκηνή του Δημήτρη Ροντήρη. Όμως, κυρίως συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, του οποίου ήταν βασικό στέλεχος από το 1954 μέχρι και το τέλος της ζωής του.
Έμεινε στο χώρο 50 χρόνια. Γεγονός πως είχε παίξει όλα τα έργα του Αριστοφάνη. Σημαντικότερες θεατρικές του παρουσιάσεις, ήταν στα έργα ''Μάκβεθ'', ''Άλκηστις'',''Αντιγόνη'',''Θεσμοφοριάζουσαι'', ''Πλούτος'', κ.λ.π. Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η) και για τη θεατρική του προσφορά, τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό, του τάγματος του Γεωργίου Α', από το βασιλιά Παύλο.
(ΠΗΓΗ: Η Μηχανή του χρόνου)
