Τόσα χρόνια "Βασίλη, ζούμε για να σ' ακούμε" και σήμερα έμαθα ότι οι στίχοι του "Κουρσάρου" είναι του Π Μάτεσι. "Μονάχος χάραμα στη λεωφόρο από τις 3 και 10΄σκοτωμένος".
Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος,
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος,
είσαι κουρασμένος,
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.
Επίσης: Ένα τραγούδι σε δίσκο του Γιώργου Μαρίνου. «Στο ερημονήσι Μύκονος» σε μουσική του Δανίκα: «Από ταξιτζήδες παρατημένη/ Μια τραβεστί μικροαστή/ στέκει καθιστή η ιππαστί/ απελπισμένη στην κουπαστή/ Πάει εξορία στα όρη/ της ερημονήσου Μυκόνου/ Που έχουν κορυφή κώλουρου κώνου/ να εύρει γιατρειά του πόνου [...] Μα σαν το πλοίο στην Μύκονο πλευρίζει/ αυτή επικύπτει από την κουπαστή/ και τι ανακαλύπτει;/ Καλέ τι ανακαλύπτει;/ Τι ανακαλύπτει;/ Πώς και η Μύκονος/ ήταν μια νήσος τραβεστί!
Οι μεταφράσεις του στον Μπρεχτ
Το χειμώνα του 1975, στο θέατρο «Κάππα», σε σκηνοθεσία και διασκευή Ζυλ Ντασσέν και σε μετάφραση από τον Παύλο Μάτεσι, ανεβαίνει η ιστορική παράσταση, «Όπερα της Πεντάρας», του Μπερτολτ Μπρεχτ, με πρωταγωνιστές τη Μελίνα Μερκούρη (η οποία ως «Τζένη» τραγουδά τον «Μακ τον μαχαιροβγάλτη», την «Τζένη των πειρατών», το «Τραγούδι της Μπάρμπαρα» κ.ά.) και τον Νίκο Κούρκουλο. Το 1979 η Μαρία Φαραντούρη κυκλοφορεί το δίσκο «Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδάει Μπρεχτ» όπου και πάλι τις μεταφράσεις των τραγουδιών-εκτός από τις υπάρχουσες της «Όπερας της πεντάρας»- αναλαμβάνει ο Παύλος Μάτεσις. Η αξία αυτής της δουλειάς είναι μεγάλη, όχι μόνο γιατί τα τραγούδια τα ενορχηστρώσει και τα διευθύνει ο μαέστρος του Berliner Ensemble, Χένρι Κρίτσελ, αλλά γιατί πρόκειται για την πρώτη ουσιαστικά γνωριμία του κοινού με τις μουσικές του Βάιλ καιτου Άισλερ πάνω στους στίχους του Μπρεχτ. Δύσκολο, ασφαλώς, το εγχείρημα της μετάφρασης ενός δαιμόνιου δημιουργού όπως ήταν ο Μπρεχτ καθώς θα έπρεπε να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερη απόδοση των νοημάτων και των συμβολισμών του Μπρεχτ διατηρώντας τη σπιρτάδα του θέματος και του ύφους του, κάτι που επιτυγχάνει ο Μάτεσης σε μεγάλο βαθμό.
Η συνεργασία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη
Η συνεργασία της Αλίκης Βουγιουκλάκη με τον Μάτεσι, στις μεταφράσεις και αποδόσεις των έργων ξεκινά το 1975 και συνεχίζεται για πολλά χρόνια. Αξίζει να σταθούμε σε δύο συνεργασίες: Πρώτα στο δίσκο που κυκλοφόρησε η Βουγιουκλάκη το 1989, «Σήμερα γεννιέμαι ξανά», με τραγούδια από τις θεατρικές της παραστάσεις [«Καμπίρια», «Ωραία μου κυρία», «Μια νυχτερινή μουσική», «Καμπαρέ»] και με καινούρια τραγούδια (του Γιάννη Πάριου, του Θανάση Πολυκανδριώτη και του Μαικ Ροζάκη). Έτσι, στο δίσκο αυτό συμμετέχει ο Μάτεσις με τον ρόλο του μεταφραστή αλλά και δημιουργού, όπως στο «Κάποιος μ' αγαπάει» σε μουσική του Ροζάκη από το μιούζικαλ «Καμπίρια» [Κείμενο-Neil Simon, Μουσική:Cy Colleman, Στίχοι:Dorothy Fields, Πρωτότυπο σενάριο: Federico Fellini,Tullio Pinelli και Ennio Plaiano]. Κατά δεύτερον στην τελευταία τους συνεργασία, στο κύκνειο άσμα της Βουγιουκλάκη, στο μιούζικαλ «Μελωδία της ευτυχίας» το 1996, όταν και πάλι ο Μάτεσις μετέγγραψε σε ελληνικό στίχο τα τραγούδια της παράστασης επιτυγχάνοντας να δημιουργήσει αξιοπρόσεκτα τραγούδια που σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να σταθούν και εκτός των περιστάσεων από τα τα οποία προέκυψαν.
