Αντιδραστικός με αιτία. Έψαξε πολύ για να βρει
ελευθερία βιώσιμη. Τα κατάφερε. «Στα 16 μου πήρα αποβολή απ’ όλα τα λύκεια της χώρας για τσακώθηκα με τη δασκάλα που μας έκανε Ιστορία του Κόμματος. Το ότι δεν με έκλεισαν φυλακή το οφείλω στους γονείς μου και στην υψηλή θέση που είχαν στην κοινωνία, ήταν και οι δύο αντισυνταγματάρχες. Ήμουν πνεύμα αντιλογίας, δεν ήθελα να κάνω τίποτα από αυτά που μου έλεγαν. Το καταφύγιό μου ήταν το θέατρο. Εκεί γνώρισα μια καινούργια πραγματικότητα, που μου πρόσφερε, όχι φανερά αλλά μέσα από κώδικες, ελευθερία. Γι’ αυτό ακολούθησα τον δρόμο του θεάτρου.» Στον Λαέρτη Βασιλείου, αναφέρομαι.
Χ.Φ
