"Ωδες στον πρίγκιπα", Κυριακή και μια "Άφιξη" που φέρνει μικρούς και μεγάλους αντιμέτωπους με όλες τις αλλαγές της ζωής.
Περφόρμανς από την ομάδα NovaMelancholia βασισμένη στην ομώνυμη ποιητική συλλογή του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου (Εκδόσεις Ύψιλον, 1981). Η παράσταση «Ωδές στον πρίγκιπα» είναι μια ελεγεία για την απώλεια (ή το ανέφικτο) του έρωτα. Μαζί, και μια ελεγεία -άλλα κι ένα ξόρκι- για τη μελαγχολία των ημερών μας, για την πόλη της Αθήνας («Η θέση σου είναι στην Αθήνα, Πρίγκιπα»), για ό,τι μας αφορά. Οι «ωδές» πραγματεύονται όψεις της ερωτικής επιθυμίας: τα όρια ανάμεσα στην επιθυμία, τη φαντασίωση, τη ματαίωση, τη λαχτάρα και την ανάμνηση.
Ο έρωτας ως νοσταλγία του χαμένου παραδείσου, ως κρυμμένη μέσα μας μνήμη/γνώση, ή ως αέναη προσδοκία μιας έλευσης, μιας φανέρωσης. Ταυτόχρονα, οι «Ωδές» τραγουδούν το σαδομαζοχιστικό παιχνίδι εξουσίας του έρωτα αλλά και τη δύναμη υπονόμευσης της εξουσίας, την αναρχία του έρωτα. Περισσότερα για την παράσταση θα βρείτε εδώ.
Πώς είναι να εγκαταλείπεις τα πάντα για να ταξιδέψεις μόνος σε μακρινές παράξενες χώρες, σε άγνωστους τόπους, όπου τίποτα δεν έχει, για σένα, όνομα; Πώς είναι να είσαι άγνωστος σε έναν άγνωστο τόπο; Βασισμένη στην ομώνυμη -χωρίς λόγια- εικονογραφημένη νουβέλα του βραβευμένου συγγραφέα Shaun Tan, η «Άφιξη» είναι μια οπτική και ηχητική αφήγηση που αποδίδει με τον πιο ευρηματικό τρόπο την εμπειρία του «ξένου», του «άγνωστου τόπου»... Η σκηνοθέτης και χορογράφος Ζωή Χατζηαντωνίου μας προτείνει μια πρωτότυπη παράσταση που φέρνει μικρούς και μεγάλους αντιμέτωπους με όλες τις αλλαγές της ζωής, τις μικρές ή μεγαλύτερες «αφίξεις» στις οποίες καλούμαστε να προσαρμοστούμε καθημερινά. Περισσότερα για την παράσταση θα βρείτε εδώ.
Χ. Φ.