Πάντως, επειδή η θέση καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου (δηλ. θεάτρου που εξαρτά την λειτουργία του από κρατική επιχορήγηση) είναι απολύτως πολιτική, στοιχειώδες πολιτικό σαβουάρ βίβρ -ας πούμε- υπαγορεύει την παραίτηση κάποιου, που ήταν εκλεκτός της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας.
Ο κ. Χατζάκης υπήρξε εκλεκτός του κ. Σαμαρά και ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου.
Κι αυτό δεν έχει να κάνει με την καλλιτεχνική αξία κανενός. Ούτε και του κ. Χατζάκη.
Γνωρίζω ανθρώπους, με τεράστια καλλιτεχνική αξία που δεν υπήρξαν ποτέ καλλιτεχνικοί διευθυντές, κανενός Κρατικού Θεάτρου.
Δεν διαχειρίστηκαν δηλ. ποτέ δημόσιο χρήμα, προκειμένου να υλοποιήσουν τα καλλιτεχνικά τους όνειρα.
Άλλοι γιατί δεν το θέλησαν κι άλλοι γιατί ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία. Άσε που και η καλλιτεχνική αξία, υπακούει σε εντελώς υποκειμενικούς κανόνες.
Στο κάτω κάτω της γραφής, εάν είναι τόσο μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας κάποιος, δεν υπάρχει και κανένα θέμα. Το έχει ήδη αποδείξει, οπότε τι πιο γενναιόδωρο από το να παραδώσει την σκυτάλη σε κάποιον άλλον.
Μαρία Κανελλοπούλου
