Διάσημες προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό χώρο υπογράφουν υπέρ του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής 5ης Ιουλίου.
Διαβάστε τις τοποθετήσεις του Ντίνου Καρύδη, της Λένας Πλάτωνος, του Ομήρου Πουλάκη και του Μάνου Λαμπράκη.
"Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι σαφέστατο.
ΝΑΙ ή ΟΧΙ στις προτάσεις των θεσμών.
α) Θέλουμε να καταργηθεί το ΕΚΑΣ από τις συντάξεις των μικροσυνταξιούχων; Σας πληροφορώ, πως έχω φίλο, που η 86χρονη μητέρα του παίρνει σύνταξη χηρείας 650 ευρώ. Από αυτά, τα 500 ευρώ, είναι ΕΚΑΣ. Αν θέλουμε, να μείνει αυτή η γυναίκα με μηνιαία σύνταξη 150 ευρώ, ψηφίζουμε ΝΑΙ, αν δεν θέλουμε, ψηφίζουμε ΟΧΙ.
β) Θέλουμε να αυξηθεί η εισφορά των συνταξιούχων υπέρ του ταμείων υγείας;
Πρακτικά σημαίνει πως η πιο πάνω γυναίκα θα πληρώνει 6% από τα 150 ευρώ που θα παίρνει, για ασφαλιστική κάλυψη υγείας. Αν θέλουμε να της μειωθεί η πετσοκομμένη πλέον σύνταξη των 150 ευρώ, κατά 6%, ψηφίζουμε ΝΑΙ. Αν δεν θέλουμε, ψηφίζουμε, ΟΧΙ.
γ) Θέλουμε να αυξηθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση, στα συσκευασμένα τρόφιμα, και στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, στο 23%. Αυτό σημαίνει πως, τα μειωμένα 150 ευρώ της παραπάνω γυναίκας, μειώνονται ακόμη. Αν, λοιπόν, θέλουμε να εξαφανισθεί και το υπόλοιπο της σύνταξης αυτής της γυναίκας, ψηφίζουμε ΝΑΙ, αν δεν θέλουμε, ψηφίζουμε ΟΧΙ.
δ) Οι θεσμοί δεν θέλουν να επιβληθεί έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις που έχουν ετήσια κέρδη (ΚΕΡΔΗ όχι ΤΖΙΡΟ) πάνω από 500.000 ευρώ, αλλά το βάρος αυτό να επιβαρύνει μισθωτούς και συνταξιούχους (περικοπές). Αν θέλουμε το βάρος αυτό να πέσει στους ώμους των μισθωτών και συνταξιούχων, ψηφίζουμε ΝΑΙ, αν θέλουμε να το πληρώσουν οι μεγάλες κερδοφόρες πολυεθνικές επιχειρήσεις (οι περισσότερες Γερμανικές), ψηφίζουμε ΟΧΙ.
ε) Οι Θεσμοί δεν δέχονται να επιβληθεί φόρος στον τζόγο (φρουτάκια). Αλλά τα έσοδα αυτά να εξευρεθούν με τον τρόπο της προηγούμενης παραγράφου. Αν θέλουμε αυτά να τα πληρώσει ο Λαός, ψηφίζουμε ΝΑΙ, αν θέλουμε να τα πληρώσουν οι εταιρίες του τζόγου (πολυεθνικές-Γερμανικές), ψηφίζουμε ΟΧΙ στ) Αςθυμηθούμε και κάτι ακόμη. Ποιοι κυβερνούσαν αυτή την χώρα τα τελευταία 40 χρόνια; Ποιοι ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας μας; Γίνεται άλλοι να κυβερνούν και άλλοι να ευθύνονται; Θυμηθείτε τους χαρακτηρισμούς του ενός για τον άλλον; Βλέπετε τώρα πως ενώνονται μπροστά στον κίνδυνο; Βλέπετε που ζητάνε με ομοψυχία να ψηφίσουμε ΝΑΙ;
Το σημαντικό είναι ότι ενώθηκαν μπροστά στον κίνδυνο, αλλά το τραγικό είναι ότι ενώθηκαν μπροστά στον ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ κίνδυνο, και όχι στον κίνδυνο της χώρας. Κάνουν αυτά που έκαναν επί 40 χρόνια, που είχαν καταντήσει την ΕΛΛΑΔΑ, προτεκτοράτο της Γερμανίας.
Τέλος
ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, ΟΤΙ ΜΕΡΚΕΛ, ΣΟΙΜΠΛΕ,, ΛΑΓΚΑΡΝΤ κλπ, αγαπούν την Ελλάδα και θέλουν να την σώσουν, τότε ψηφίζουμε ΝΑΙ."
ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ
"Την Κυριακή ψηφίζουμε ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!"
ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
"Σήμερα είναι Τρίτη 30 Ιουνίου του 2015. Από το βράδυ του προηγούμενου Σαββάτου έχουν διακινηθεί οι πρωτόγνωρες πολιτικές και κοινωνικές διαδικασίες ενός δημοψηφίσματος, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί όσο είμαι ζωντανός. Διατηρούσα και εξακολουθώ να διατηρώ την πεποίθηση ότι ο διάλογος έχει την δυνατότητα να επιλύει εκείνο που μπορεί να φαίνεται άλυτο, να κατορθώνει εκείνο που μπορεί να μοιάζει ακατόρθωτο. Η περιστολή του διαλόγου, που πέντε ολόκληρα χρόνια επικράτησε ως πρακτική και υπηρετήθηκε από διάφορους ανθρώπους και σε διάφορες συνθήκες, ευτυχώς έχει αρχίσει να ξεθωριάζει. Ο κοινωνικός διάλογος που προκαλεί το δημοψήφισμα φέρνει τον καθέναν από εμάς αντιμέτωπο με την σκέψη του και με την σκέψη του διπλανού του. Και διαμορφώνει τους δεσμούς ανάμεσα στους συνομιλητές. Γιατί, κατά την άποψή μου, το βαθύ ζήτημα των τελευταίων χρόνων είναι η ίδια η Δημοκρατία, τόσο ως έννοια όσο και ως πρακτική. Η Δημοκρατία, που στέκεται μακριά από δομές που λαμβάνουν αποφάσεις με μοναδικό κριτήριο την οικονομική ισχύ, που επιθυμεί και διεκδικεί την συναντίληψη και την συνδιαμόρφωση, που επιλέγει να μοιράζεται και να επερωτά, που τοποθετεί στον διάλογο όλες τις πτυχές και δεν φοβάται να ακούσει. Δεν γνωρίζω ποιες μπορεί να είναι οι πολιτικές εξελίξεις των επόμενων ημερών. Γνωρίζω όμως πως το κεκτημένο της Δημοκρατίας είναι, ακριβώς, κεκτημένο και όχι δεδομένο. Και εύκολα περιορίζεται και καταπατείται όπως αποδείχθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια. Και πως ο αγώνας για την υπεράσπιση αυτού του κεκτημένου αξίζει πάντοτε τον κόπο και δεν τελειώνει ποτέ. ( Χρειάζεται άραγε να πω πως η απάντηση μου στο ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι όχι ; Φαντάζομαι ...όχι. Άλλωστε δεν θέλω να φοβάμαι πλέον το ότι κάποτε θα πεθάνω ή ότι μπορεί να πεθάνω ανά πάσα ώρα και στιγμή. Αλλά φοβάμαι το να περάσει η ζωή και εγώ να μην έχω κατορθώσει να υπάρξω ζωντανός. )"
ΟΜΗΡΟΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ
"Αισθάνομαι μεγάλη ευγνωμοσύνη στους γονείς μου (με τους οποίους γνωρίζουν οι φίλοι τις μεγάλες συγκρούσεις και διαφορές μαζί τους) καθώς από πάντα θεωρούσαν υποτιμητικό για τα παιδιά τους να συντηρούνται από εύκολες θέσεις ή επιχορηγήσεις από το Ελληνικό Δημόσιο. Τη μοναδική δε φορά που χρειάστηκε να πληρωθώ 1500 ευρώ, μετά από παραγγελία της Σίσσυς Παπαθανασίου για τη συγγραφή πρωτότυπου κειμένου με θέμα τη Μυτιλήνη για το Φεστιβάλ Βορείου Αιγαίου, έκαναν να μου μιλήσουν ένα χρόνο (η πρεμιέρα δε της παρουσίασης του κειμένου από την κυρία Άννα Κοταμανίδου συνέπεσε με το θάνατο της γιαγιάς μου). Από τα 18 μου είμαι ελεύθερος επαγγελματίας (ασφαλισμένος στο ΤΕΒΕ) με διαλείμματα ασφάλισης μου στο ΙΚΑ τις περιόδους που εργάστηκα δίπλα στο Λευτέρη Βογιατζή. Επίσης δεν ψήφισα ποτέ κόμματα εξουσίας ή κόμματα της ακροδεξιάς. Υποστήριξα στις τελευταίες δημοτικές εκλογές τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Στις τελευταίες εθνικές εκλογές δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ αλλά ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επιθυμώ να παραμείνει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας και Υπουργός Οικονομικών ο Γιάνης Βαρουφάκης. Αυτά φίλες και φίλοι..."
ΜΑΝΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ
