Επίσημη πρεμιέρα στο θέατρο «Μουσούρη» και ο «δαιμόνιος» Πέτρος Φιλιππίδης με αυτοσχεδιαστικό οίστρο σαρώνει την σκηνή και την πλατεία βάζοντας στο παιχνίδι τους πάντες - επώνυμους και μη. Ως Ντίνος, απ’ το Τρουφαλδίνος -παίζει μια γερή διασκευή του πολύ αγαπημένου Υπηρέτη Δύο Αφεντάδων - επιδίδεται σ’ένα θεότρελο πάρε-δώσε με τους θεατές.
Πειράζει το Γιάννη Μπέζο που είναι στην πρώτη σειρά, σηκώνει τους Θοδωρή Αθερίδη, Λευτέρη Ελευθερίου στη σκηνή και τους βάζει να σηκώνουν ένα μπαούλο-θωπεύοντας μάλιστα τα οπίσθια του πρώτου και διακωμωδόντας το εσώρουχο του δεύτερου-, ζητά τρόφιμα απ’τους θεατές «Στις άλλες, τις κανονικές παραστάσεις, μου δίνουν περισσότερα- στην επίσημη μου τα χαλάτε- τα λέω στις συνεντεύξεις και δεν με πιστεύουν!» λέει και όλοι κλαίνε απ’ τα γέλια.
Το κοινό τραβά κι άλλα! Τι μασημένη τσίχλα του δίνει να κρατήσει, τι ξηρό καρπό τρώει στο κεφάλι. Μια ατυχής κοπέλα είναι το απόλυτο θύμα του - την ανεβάζει στη σκηνή, την κάνει… Υπηρέτη του, θωπεύοντας και τα δικά της οπίσθια [!] για να τη λούσει με νερό στην τελική και με αφρό πυροσβεστήρα! Πιο …Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε, δεν έχεις!
Ένα αδιάλειπτο παιχνίδι με τον κόσμο στήνει ο Φιλιππίδης-και το κάνει κάθε βράδυ, μαθαίνω. Μόνο που κάθε βράδυ παίζει και διαφορετικός αυτοσχεδιασμός! Άριστα δέκα λοιπόν στον αυτοσχεδιασμό. Άριστα δέκα στην αμεσότητα και τον ερμηνευτικό του οίστρο στον Ντίνο-Τρουφαλδίνο.
Στον πανούργο Υπηρέτη πετυχαίνει μια αξιοζήλευτη δουλειά - με την σπάνια κωμική του στόφα υπηρετεί εξαιρετικά τον ρόλο και τον απογειώνει. Χαρισματικός κωμικός, το δίχως άλλο. Στη σκηνή που παίζει και τα δύο πρόσωπα του Υπηρέτη, γυρνώντας χωρίς ανάσα από τη μια κι απ’ την άλλη, χαστουκίζοντας τον εαυτό του αποθεώνεται. Σαρώνει αεικίνητος τη σκηνή που τον θέλει πολύ. Τα σπάει με μούτες, με σιωπές, με κινήσεις, με βλέμματα. Κυρίαρχος των μέσων του- θεατρικός σίφουνας.
Άριστα δέκα και στην καθοδήγηση των καλών ηθοποιών του. Τους έχει διδάξει «χορογραφήσει» - «κουρδίσει» πετυχαίνοντας τις καλύτερες στιγμές τους. Απολαυστικότατος ο Τάκης Παπαματθαίου, σε μια απ’ τις καλύτερες αλλά και πληρέστερες ερμηνείες του ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης, εντυπωσιακός ο Χρήστος Σιμαρδάνης, ευθύβολος ο Σπύρος Μπιμπίλας, καίρια η Άννα Μονογιού, ξεκαρδιστικός ο Πάνος Βλάχος, άψογη η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, σπαρταριστή η Σταυρίνα Ψιμοπούλου, εύστοχος ο Ηλίας Γιαννάκης. Διόλου δεν ενόχλησε το πειραγμένο του έργου - ένσταση βασική η μεγάλη διάρκεια της παράστασης [κοντά στις 3 ώρες].
Η σκηνή της κουζίνας τραβάει παραπάνω και όσο κι αν δίνει ρέστα σ’αυτή ο Φιλιππίδης, με την γκεστ θεατή είναι αληθινά μεγάλη.
Αν θέλετε να γελάσετε πολύ, μέχρι δακρίων και να δείτε μια πειραγμένη και απολαυστική απολαυστική ανάγνωση του «Υπηρέτη» με τον Master Chef της θεατρικής κουζίνας σπεύστε στο Μουσούρη.
Comments
RSS feed for comments to this post