Ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, επέστρεψε το 1977 στην Κομοτηνή, αφού είχε διανύσει μια υπέροχη μουσική διαδρομή
όσο ζούσε στην Αθήνα, κάνοντας σπουδαίους δίσκους (Ωτοστόπ - 1971, Ατέλειωτη Εκδρομή - 1975) και τραγουδώντας στις μουσικές σκηνές της εποχής, με τους σημαντικότερους μουσικούς και τραγουδιστές της γενιάς του.
Στην Κομοτηνή, δε σταμάτησε ν’ ασχολείται ούτε στιγμή με τη μουσική, αλλά και γενικότερα με την παραγωγή πολιτισμού. Συνέχισε τη δισκογραφική του παρουσία (Φύλλο Πορείας – 1985, Βραδιάζει – 1991, Επί Πτυχίω – 1996, Το τραγούδι της τιμής – 1997, Stavento – 1999, Αυτά που ρωτάς – 2010), έδινε -και συνεχίζει- συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές λόγου και τέχνης στην ΕΡΑ Κομοτηνής, παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα κιθάρας (τα δύο τελευταία για ένα μικρό χρονικό διάστημα) και όλα αυτά, παράλληλα με την καθαρά επαγγελματική του δραστηριότητα, που δεν ήταν άλλη από τη λειτουργία του περίφημου δισκοπωλείου - βιβλιοπωλείου «Κύτταρο» (1977 – 2003), το οποίο λειτούργησε για πολλά χρόνια και ως το προσωπικό του label.
Πέρα απ’ όλα τα παραπάνω όμως και πέρα απ’ όλες τις άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες που είχε και έχει (π.χ. Ιδρυτής και Πρόεδρος του «Συλλόγου Φίλων Αρχαίου Θεάτρου Μαρώνειας» - http://arxaiotheatro.gr/), ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας ασχολήθηκε και με τη μουσική για το Θέατρο.
Αυτή η άγνωστη σχεδόν πλευρά της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αξίζει να κάνουμε μια ξεχωριστή και ολοκληρωμένη αναφορά και καταγραφή.
Έγραψε μουσική για αρκετές παιδικές – μαθητικές – φοιτητικές θεατρικές παραστάσεις που παρουσιάσανε διάφορα σχολεία και το πανεπιστήμιο της Θράκης και συνεργάστηκε στενά με το «Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κομοτηνής», γράφοντας κυρίως πρωτότυπη μουσική και τραγούδια για τα παρακάτω θεατρικά έργα:
«Μιας πεντάρας νιάτα» των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη (1986), σε σκηνοθεσία Βασίλη Κυρίτση, σκηνικά – κοστούμια Καλλιόπη Κοπανίτσα και μουσική επιμέλεια Θανάση Γκαϊφύλλια. Παίζουν: Φραντζέσκα Αλεξάνδρου, Παναγιώτης Μέντης, Θόδωρος Κυριάκος, Πόλα Θεοχάρη, Μαρία Πολυκάρπου, Νίκος Λύτρας, Λευτέρης Τζουλάκης, Κώστας Φλωκατούλας, Ζωή Γκιούλη, Θανάσης Κατσίκας και ο Κώστας Λειβαδίτης.
«Το φιντανάκι» του Παντελή Χορν (1987), σε σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη, σκηνικά – κοστούμια Τάσου Ζωγράφου και μουσική Θανάση Γκαϊφύλλια. Έπαιζαν οι ηθοποιοί: Παύλος Ορκόπουλος, Νίκη Χατζίδου, Μελίσσα Στοήλη, Ντίνα Αβαγιανού, Βάσω Κοτσίρη, Κώστας Ζαμπάρας, Κώστας Λειβαδίτης, Θανάσης Κατσίκας, Θόδωρος Κακούλλης.
Για τη μουσική έπαιξαν: Φλώρος Φλωρίδης (κλαρίνο), Χάρης Κωστόπουλος (μπουζούκι), Κώστας Βόμβολος (ακορντεόν) και ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας (κιθάρα). Ηχολήπτης ήταν ο Νίκος Παπάζογλου και η εγγραφή στο studio Αγροτικό, στη Θεσσαλονίκη.
«Η αυλή των Θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (1987), σε σκηνοθεσία Βασίλη Κυρίτση, σκηνικά Τάσου Ζωγράφου, κοστούμια Ανδρέα Σαραντόπουλου και μουσική Θανάση Γκαϊφύλλια. Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να βρούμε περισσότερες πληροφορίες για τους ηθοποιούς που συμμετείχαν.
«Ο Λεπρέντης» του Μιχαήλ Χουρμούζη (1988), σε σκηνοθεσία Βασίλη Κυρίτση, σκηνικά – κοστούμια Φαίδων Πατρικαλάκης, μουσική Θανάση Γκαϊφύλλια και στίχους τραγουδιών Μιχάλη Γκανά, με τους Δημήτρης Αστεριάδης, Κώστας Λειβαδίτης, Φραντζέσκα Αλεξάνδρου, Άννα Μιχαήλου, Γρηγόρης Βαρώσης, Βάσω Μεριδιώτου, Θανάσης Κατσίκας, Νανά Κουμίδου, Ζωή Βουδούρη, Αντώνης Κουτσελίνης, Χρήστος Δίπλας, Νίκος Σταυρακούδης, Γεωργία Γεμενετζή.
Η ηχογράφηση της μουσικής έγινε στο στούντιο «ΤΡΑΚΣ» με ηχολήπτες τους: Γιώργος Καριώτης και Φραγκίσκος Σοφτάς και έπαιξαν οι μουσικοί: Γιώργος Ανδρέου (σάμπλερ), Στέλιος Βαμβακάρης (μπουζούκι, τζουρά) και ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας (κιθάρα).
«Ο Μανδραγόρας» του Νικολό Μακιαβέλι (1990) σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, μετάφραση Παντελή Πρεβελάκη, σκηνικά – κοστούμια Γιώργου Ζιάκα, μουσική επιμέλεια – σύνθεση τραγουδιού Θανάση Γκαϊφύλλια, με τους Φρέζη Μαχαίρα, Αχιλλέα Γραμματικόπουλο, Δημήτρη Αστεριάδη, Ισίδωρο Σταμούλη, Φωτεινή Φιλοσόφου, Λαμπρινή Λίβα, Κωνσταντίνος Λειβαδίτης, Δημήτρης Πάσσος, Άννα Μάσχα.
«Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα» (1995), του Γιάννη Ξανθούλη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπασταμάτη, σκηνικά - κοστούμια Πασχάλη Αγγελίδη, χορογραφίες Άννας Μαχαιροπούλου, μουσική Θανάση Γκαϊφύλλια και στίχους Γιάννη Ξανθούλη. Με τους Φιλοποίμην Ανδρεάδης, Θεόδωρος Βρουζέλης, Στέλλα Κωνσταντάτου, Ανδριανή Κωνσταντοπούλου, Σωτηρία Μιχαηλίδου. Τραγούδησαν: Γιάννης Σφαιρόπουλος, Αλεξία Μαυροκεφαλίδη, Γιάννης Μαυροκεφαλίδης, Άσπα Ζερμπίλη, Λώρη Μαργαρίτη και ο μουσικοσυνθέτης της παράστασης, Θανάσης Γκαϊφύλλιας. Έπαιξαν οι μουσικοί: Χρήστος Λυριτζής - πλήκτρα, πιάνο, Γιάννης Μαυροκεφαλίδης - ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, Λώρη Μαργαρίτη – ακορντεόν, Γιώργος Καραθανάσης – φυσαρμόνικα, Βαγγέλις Λιόλιος – μπουζούκι, Ανθούλα Γουνίδη – ακορντεόν, Θεοφάνης Κέκκερης – κλαρίνο, Θανάσης Γκαϊφύλλιας – κιθάρα, Γιώργος Παπουτσής - βοηθός ενορχηστρωτή.
Σημείωμα του Θανάση Γκαϊφύλλια, από το θεατρικό πρόγραμμα:
"Διαβάζοντας το έργο "Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα" ταξίδεψα κι εγώ μέσα στο συμβολικό κόσμο του Γιάννη Ξανθούλη. Πήρα μέρος στην περιπέτεια και μοιράστηκα την αγωνία για τις αξίες που χάνονται. Αξίες που τόσο εύστοχα ο Ξανθούλης παρομοιάζει με ένα απλό, καθημερινό τραγούδι. Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, στην προσπάθειά τους να βρουν το χαμένο τραγούδι, περνούν μέσα από απίθανες καταστάσεις, που δημιούργησε με την ανοησία του ο ίδιος ο άνθρωπος. Ναρκωτικά, βίαια παραμύθια, απάνθρωπες πόλεις, βιομηχανίες θανάτου, απόλυτη κυριαρχία των μηχανών. Και θα πρέπει να σηκωθούν ψηλά, πολύ ψηλά για να διαπιστώσουν έκπληκτοι ότι αυτό το σπάνιο τραγούδι που ψάχνουν είναι εδώ δίπλα μας. Είναι η ιστορία μας, ο πολιτισμός μας, η γλώσσα μας, η παράδοσή μας, η ταυτότητά μας. Και μια μεγάλη αλήθεια, παιδιά, είναι ότι αυτός που ξέχασε από πού ήρθε και πού πάει, είναι καταδικασμένος να χαθεί. Σε λίγο θ' ανάψουν τα φώτα στη σκηνή και... Ένα, δύο, τρία, αρχίζει η μουσική...
Η ηχογράφηση των τραγουδιών και της μουσικής στάθηκε η αφορμή για να γνωρίσω νέους και υπέροχους φίλους. Χωρίς τη δική τους συμπαράσταση το αποτέλεσμα δε θα ήταν ίδιο. Μου πρόσφεραν το ταλέντο τους, την ευαισθησία και την αγάπη τους. Χρήστο, Θανάση, Βαγγέλη, Αλεξία, Γιάννα, Άσπα, Λώρη, Γιώργο, σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Θα βρεθούμε ξανά...
Υ.Γ. Νίκο Παπάζογλου, σ' ευχαριστώ για τη βοήθεια. Είμαι περήφανος για τη φιλία μας.
«Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός» (2007) των Θανάση Παπαθανασίου – Μιχάλη Ρέππα, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ιωάννου, σκηνικά - κοστούμια: Κωνστάντσια Σαραφιανού, φωτισμοί: Δημήτρη Τζατζανά, βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Παπαδοπούλου, με τους Αντώνη Μπαμπούνη, Ειρήνη Μουρελάτου, Λεωνίδα Χρυσομάλλη, Λεμονιά Γιανναρίδου, Θοδωρή Θεοδωρίδη, Άννα Σιταρίδου, Φιλοποίμην Ανδρεάδη.
Σημείωμα του Θανάση Γκαϊφύλλια, από το θεατρικό πρόγραμμα:
"Το έργο, πρόκληση και αφορμή για μουσικές πινελιές που περιγράφουν πρόσωπα, χαρακτήρες και καταστάσεις σε εξαιρετικά δύσκολες στιγμές, που όλοι απευχόμαστε να ζήσουμε. Ο αγώνας για επιβίωση, ο συμβιβασμός, η φιλία, η προδοσία, η αλληλεγγύη και πάνω απ' όλα η λαχτάρα για ζωή, είναι τα μικρά και ασήμαντα γεγονότα της μικρής γειτονιάς. Δηλαδή όλου του κόσμου. Ακόμα κι αν η ιστορία των Παπαθανασίου & Ρέππα, είναι γέννημα της φαντασίας τους, είναι βέβαιο ότι η ίδια η ζωή είναι ο πιο ευφάνταστος και απρόβλεπτος συγγραφέας.
Ένα ευχαριστώ από καρδιάς στο φίλο και σπουδαίο μουσικό Γιώργο Αραπάκη, που φρόντισε τον προγραμματισμό - sampling και έπαιξε κιθάρα, φλάουτο, μπαγλαμά και φλογέρα. Η ηχογράφηση έγινε στο "Στούντιο των Βατράχων" (Σόλωνος 103, Αθήνα), και υπεύθυνος για την ηχοληψία ήταν ο Γιώργος Αραπάκης".
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του τραγουδοποιού Θανάση Γκαϊφύλλια και από το αρχείο του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κομοτηνής.
