«Την πεπατημένη τη βαριέμαι. Συχνά βέβαια η πεπατημένη είναι πολύ
ανακουφιστική. Κι αυτό το νιώθω κυρίως τα τελευταία χρόνια που έχω τα παιδιά, κουράζομαι περισσότερο και αισθάνομαι μερικές φορές την ανάγκη να ασχοληθώ με πράγματα που δεν είναι και τόσο δύσκολα. Ελπίζω αυτό να μη σημαίνει ότι συμβιβάζομαι φρικτά. Από την άλλη, έχω ανάγκη από δημιουργικές προκλήσεις στη ζωή μου. Και μου αρέσει να συμμετέχω σε ό,τι θα μου άρεσε να το βλέπω και ως θεατής. Ομολογώ ότι υπάρχουν φορές που κάνω επιλογές με κριτήριο πιο πρακτικό, πιο βιοποριστικό. Δεν μπορώ δηλαδή να πω ότι οι επιλογές μου ήταν πάντα συνεπείς με ό,τι ονειρεύτηκα. Αλλά στο θέατρο, που δεν πληρώνει, προσπαθώ οι απολαβές μου να είναι τουλάχιστον ψυχικές.»
Ειλικρινής η Μυρτώ Αλικάκη. Με ρέγουλα ο συμβιβασμός! Καήκαμε!
Χ.Φ
