"Υπερμεγέθη πουφ στη σκηνή. Μεταβάλλονται σε βουνά, βράχους,
πέτρες, ραχούλες, γκρεμούς, και το βουκολικό τοπίο ανασταίνεται. Οι ηθοποιοί σκαρφαλώνουν πάνω τους, πηδούν από τον έναν στον άλλον, πέφτουν, σηκώνονται. Με το μαύρο χρώμα να κυριαρχεί (σκηνικά και κοστούμια), ο Νίκος Καραθάνος με όλους τους συνεργάτες του, και κυρίως με τη σκηνογράφο Έλλη Παπαγεωργακοπούλου, έστησε μια «Γκόλφω» που πραγματικά αξίζει την παρουσία μας. Στην πένθιμη ατμόσφαιρα η Γκόλφω και ο Τάσος, μέσα από τα τρία ζευγάρια που ερμηνεύουν τους ρόλους, διασχίζουν τη ζωή και υμνούν έναν έρωτα που χάθηκε -όπως η πατρίδα."
Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης και ηθοποιός εξήγησε το πένθιμο μαύρο της παράστασης και μπορεί ο καθένας να τον συμμεριστεί. Για όλα αυτά που χάνονται. Και δεν υπάρχουν απομεινάρια τους ούτε σε γκρεμούς, ούτε σε παλιές φωτογραφίες. Και όταν ξέρεις ότι δε θα τα ξαναβρείς θα επιλέξεις το μαύρο που δε σημαίνει απουσία, σημαίνει εγκλεισμός χρωμάτων μπας και προκαλέσεις την τύχη και αλλάξει. Και «σπάσει το τετελεσμένο». Μην ξεχάσω να πω ότι τούτη την εβδομάδα οι μέχρι 25 χρόνων Τετάρτη και Παρασκευή βάλτε στην τσέπη την ταυτότητα και τραβήξτε μέχρι το εθνικό. Δωρεάν η είσοδος στο θέατρο.
Χ.Φ
