1965, Πορτ Ελίζαμπεθ, Νότια Αφρική.
Τα αδέλφια Έστερ και Τζόνι είναι φτωχοί λευκοί Νοτιοαφρικανοί, απόγονοι-θύματα οικονομικών αλλαγών που οδήγησαν πολλές οικογένειες λευκών μεταναστών της εργατικής τάξης της γενιάς του πατέρα τους στην ανεργία και την οικονομική εξαθλίωση. Συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια, όταν η Έστερ επιστρέφει στο πατρικό τους για να διεκδικήσει το μερίδιο της από την αποζημίωση για το εργατικό ατύχημα που άφησε παράλυτο τον πατέρα τους. Μέσα από τις «διαπραγματεύσεις» θα έρθουν αντιμέτωποι με φόβους και αναμνήσεις, που θα πρέπει να αποδεχτούν για να μπορέσουν να αναλάβουν την ευθύνη της ύπαρξής τους και να προχωρήσουν. Η υπόθεση της παράστασης «Χαίρετε και αντίο» που παίζεται στην κεντρική σκηνή του 104.
Μια παράσταση με σίγουρη συγκίνηση και πολλές εικόνες που ο καθένας μας μέσω της δικής του παρακαταθήκης μπορεί να αποκωδικοποιήσει, να συνδέσει, να πάρει μαζί. Σε κάθε περίπτωση η σκέψη «βρίσκεται σε γόνιμη δουλειά».
