«Το “Θερμοκήπιο” έχει και μια πιο ελαφριά πλευρά,
μέσα από το στοιχείο της φάρσας. Αλλά, τι θα πει δύσκολος συγγραφέας; Ο Πίντερ είναι συγγραφέας που εκπέμπει, δεν εξηγεί. Και για να εκπέμψει στους θεατές, πρέπει ο διάμεσος, ο σκηνοθέτης και ηθοποιοί, δηλαδή, να είναι κενοί και διαθέσιμοι, και όχι έτοιμοι να υπονοήσουν αυτά που λέει το κείμενο, έτσι, δηλαδή, όπως τον ανεβάζουν στην Ελλάδα». «Θα παίζουν μόνο νέοι σε ηλικία ηθοποιοί στον «Οιδίποδα »..Το πολύ μέχρι τριάντα χρόνων, ανάμεσά τους και μερικοί που βγήκαν μόλις πέρυσι από τη σχολή. Ένιωθα μια ανορεξία να δουλέψω με μεγαλύτερους. Όχι ότι και τα νεότερα παιδιά δεν έχουν εγωισμό ή δεν έχουν αρχίσει να μπαίνουν σε καλούπια. Όταν, όμως, κάτι τους αρέσει και τους είναι πρωτόγνωρο, το ακούνε με ανοιχτή διάθεση. Οι μεγαλύτεροι δεν μπορούν να τα βάλουν εύκολα με τον εγωισμό τους».
Πόσο μ’ αρέσει αυτό που λέει για την «ανορεξία». Δεν μπορεί παρά να πετυχαίνει συνέχεια αυτός ο άνθρωπος εξαιτίας της αλήθειας, της σεμνότητας και της αφοσίωσης που τον χαρακτηρίζει.