«Από παιδί ακόμα είχα μία νοσηρή υπερευαισθησία
και η φαντασία μου μετέτρεπε τα πάντα σε ανάμνηση. Κάποιες φορές αρκούσε μία μόνο ημέρα, το διάστημα μεταξύ μερικών ωρών, μία συνηθισμένη αλλαγή τόπου, ώστε ένα καθημερινό γεγονός του οποίου τη λυρική αξία δεν ένιωθα όσο ζούσε μέσα μου να στεφανωθεί ξαφνικά με μια υπέροχη ηχώ… Δυο μέρες στην περίπτωσή μου, ήταν αρκετές για να αποκτήσουν τα πράγματα το έλεος της ανάμνησης». Danilo Kis
Πρόκειται για μία θεατρική μεταφορά της αυτοβιογραφικής τριλογίας του σερβο-ούγγρου συγγραφέα Ντανίλο Κις, που φέρει τον γενικό τίτλο «Το οικογενειακό μας τσίρκο». Μία αναπαλαίωση της μνήμης, του πατρικού σπιτιού, της τρυφερής ηλικίας. Ο επιζών Αντρέας Σαμ έρχεται αντιμέτωπος με τις απώλειες του παρελθόντος, για να ξαναβρεί τη ζωτική του δύναμη. Μέσα από το ‘άδειο’ πια βελούδινο άλμπουμ του 20ου αιώνα, προσπαθεί να ξαναθυμηθεί τις φωτογραφίες που λείπουν. Εκεί που τελειώνει η ανάμνηση, στο μεταίχμιο δηλαδή της λήθης και της φαντασίας, ο Αντρέας Σαμ ακολουθεί την φαντασία.. Και με αυτόν τον τρόπο, ξαναβρίσκει τους γονείς του παντοτινά..
Η παράσταση παρουσιάζεται σε ένα νεοκλασικό σπίτι στον Κολωνό χτισμένο το 1925. Το σπίτι κατοικήθηκε μέχρι το 1970 και από τότε έμεινε εγκαταλειμμένο. Ξαναφτιάχτηκε για τις ανάγκες της παράστασης μετά από 40 χρόνια σχεδόν, όπου 22 θεατές κάθε φορά θα έχουνε την ευκαιρία να πενθήσουνε χαμογελώντας τον 20ο αιώνα...η είσοδος είναι ελεύθερη και η χρηματική συνεισφορά προαιρετική.
Η μνήμη είναι απαραίτητη πάντα για να είναι η συμμετοχή του θεατή αποτελεσματική. Ειδικότερα η μνήμη των πρώτων χρόνων της ζωής.
