Η Δήμητρα Μπάρλα φτιάχνει μια παράσταση, την ονομάζει «Solo»
φέρνοντας την γδαρμένη ποίηση της Μαρίας Πολυδούρη σε απόλυτη διάχυση σε προσκήνιο και παρασκήνιο. Στον χώρο του Παλαιού Ελαιουργείου κάπου στη μέση αυτού του καλοκαιριού. Η ποιήτρια του επαναστατημένου έρωτα, όχι μόνο της ρομαντικής αγάπης. Η ποιήτρια που συνέλαβε το πιο ξένο για την εποχή της συναίσθημα. Το γράπωσε και το έκανε ποίημα. Χωρίς ντροπή, φόβο, μικροαστισμούς και εγωπάθεια. Είναι εδώ γιατί μίλησε «πασαλειμμένη» με κραυγές και καθαρόαιμο πάθος.
«Ὁ στεναγμὸς ἀνάσα ἀνθῶν καὶ τἄνθη φιλημάτων
σχήματα. Ἡ αὔρα ψίθυρος ἐρωτικῶν στομάτων.»
Στο πιάνο η Σοφία Παπαδημητρίου.
Χ.Φ
