Η Σόνια Ζαχαράτου έγραψε ένα έργο
που αναφέρεται στην ομηρία μιας γυναίκας και του παιδιού της, στις συνομιλίες της με τον εχθρό της και στη σχέση που γεννιέται μεταξύ τους μέσα σε μια νύχτα, τη στιγμή που ο θάνατος καραδοκεί. Πέρα από τη συναισθηματική φόρτιση που διατρέχει το έργο, τα μηνύματα που απορρέουν αφορούν την εξουσία και την πολιτική βία, την εκδίκηση, το μίσος, αλλά και τη συγχώρεση, τη μνήμη, την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους, την αξία της ζωής, την ανάγκη για αγάπη. Είναι ένα έργο βαθιά ανθρώπινο και αντιπολεμικό, που αναπτύσσεται και πλέκεται σε δύο παράλληλους μονολόγους, καθένας από τους ήρωες με το πληγωμένο παρελθόν του και τα όνειρά του για το μέλλον.
Ποια είναι η ανάγκη μας; Η αφομοίωση και η καταβρόχθιση του κάθε εν δυνάμει κραταιού «Άλλου»; Βία και μίσος φαίνονται σαν πνεύμονες αναζωογόνησης. Γιατί; Η θεατρική παράσταση "Ο Εχθρός μου" είναι εμπνευσμένη από την τραγωδία που εκτυλίχθηκε, το 2004, στο σχολείο του Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας στον Καύκασο, όπου σκοτώθηκαν 385 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 186 παιδιά. 17.05.2013 έως 26.05.2013 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
