Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Είχε μια θλίψη στην τελευταία σκηνή του«Αμφιτρύωνα» - μια θλίψη του ρόλου,του ομώνυμου ρόλου κι όχι μόνο. Σαν να ήξερε πως αυτό θα ήταν το κύκνειο άσμα του Λευτέρη Βογιατζή. Καθώς έσβηναν τα φώτα είχε υγρά μάτια-υγρά και τα δικά μας. Λίγο μετά υποκλίθηκε στο πολύ θερμό χειροκρότημα του κοινού –είχε κάνει προσωπική επιτυχία στην παράσταση- και κράτησε από το χέρι του Λευτέρη που βγήκε στην υπόκλιση με το ψάθινο καπέλο του. Τον κοίταγε με τρυφερότητα μεγάλη. Μήνες μετά έμαθε από τον ίδιο ότι τον ήθελε πολύ για το «Θερμοκήπιο» που θα επαναλάμβανε για λίγες μόνο παραστάσεις. Ξεκίνησαν πρόβες, χωρίς να ξέρει ότι θα ερχόταν η ώρα που Εκείνος θα μας άφηνε...Ορφανούς πια και θα ήταν αυτός που θα αναλάμβανε τον ρόλο του Ρουτ στο «Θερμοκήπιο» - το ρόλο που «σφράγισε» με την ερμηνεία του κι ήταν το δίχως άλλο από τις πιο μεγάλες υποκριτικές του «νίκες». Τον καιρό αυτό είναι κλεισμένος μαζί με όλη την υπόλοιπη γερή ομάδα στο «Κυκλάδων», το δεύτερο-ή μήπως το πρώτο;-σπιτικό του Λευτέρη και κάνουν πρόβες εντατικές για τις λίγες παραστάσεις του έργου,που δίνονται στα πλαίσια του Φεστιβάλ προς τιμή του.Μεγάλο το φορτίο,το δίχως άλλο. Και το «δώρο» μεγάλο. Τον εκτιμούσε-θαύμαζε πολύ ο Λευτέρης. Και τον ξεχώριζε. Και σίγουρα θα τον «συντροφεύει» εκεί στις πρόβες, χωμένος στις πίσω θέσεις,ή πίσω απ’την σκηνή με τις συμβουλές-οδηγίες, τα μαλώματά του που ήταν πάντα με νοιάξιμο και αγάπη. Ανυπομονώ να μπω ξανά στο «Κυκλάδων»,θα δω τη δουλειά που «κέντησε»με λεπτοβελονιές ο Λευτέρης,να χαρώ στην σκηνή τον Ήμελλο,τον Κουκουλάνι, τον Νταλιάνι,τον Πανταζάρα,τον Φραγκούλη, τη Σκουλά. Και φυσικά τον Γιώργο Γάλλο,ένα απ’ τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του να γίνεται ο Ρουτ στο αριστούργημα του Πίντερ.
Απ’τις 22 ως τις 26 Ιουλίου θα παίζεται στο «Κυκλάδων»το «Θερμοκήπιο». Και θα είναι πρώτη πρεμιέρα σ’αυτό που Εκείνος θα λείπει. Γιώργο Γάλλο,καλή δύναμη αγόρι μου.
