ΣΤΕΛΛΑ travel: η γη της απαγγελίας.
Ένα ηθογραφικό θρίλλερ. Μια τραγωδία. Μια πενιχρή απόδειξη περί της μη υπάρξεως Θεού. Ένα σχόλιο πάνω στην ομορφιά. Ένα σχόλιο πάνω στην αμαρτία. Μια ερωτική ιστορία. Μια προσπάθεια απόδειξης ότι το έτος 1955 δεν υπήρξε ποτέ. Ένα ταξίδι. Κανένα ταξίδι. Όλα αυτά και τίποτε απ’ αυτά.
Η παράσταση των Bijoux de Kant επιστρέφει στον ατμοσφαιρικό χώρο των Δημοτικών Σφαγείων Αθηνών για τέσσερις μόνο παραστάσεις από 12 έως 15 Σεπτεμβρίου.
Για την ιστορία: Στέλλα είναι ο τίτλος κινηματογραφικής ταινίας, ελληνικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη, που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1955. Βασίζεται στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», ενώ είναι εμπνευσμένη δραματουργικά από το μύθο της Κάρμεν. Διακρίθηκε με το βραβείο καλύτερης ταινίας ρετροσπεκτίβας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960, με τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας του 1956, καθώς και με το βραβείο ερμηνείας Isa Miranda, για τη Μελίνα Μερκούρη, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 1955. Ήταν επιπλέον η ελληνική υποβολή για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας του 1956. Υπήρξε η τελευταία ταινία της Μήλας Φιλμ, σημειώνοντας αξιοσημείωτη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία (134.142 εισιτήρια). Σε αυτή πραγματοποίησαν την πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή τους η Μελίνα Μερκούρη και ο Κώστας Κακκαβάς. Η ηρωίδα, που διαλέγει το δικό της δρόμο αντιμετώπισης των αντιλήψεών της ενόχλησε τα αριστερά έντυπα «Αυγή» και «Επιθεώρηση Τέχνης», με αποτέλεσμα να επιτεθούν σκληρά κατά της ταινίας. Τα σχόλια του ξένου Τύπου στις Κάννες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκά για την ηρωίδα-πρότυπο της γυναικείας απελευθέρωσης
