Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Τον θυμάμαι μαθητή ακόμα της Λυδίας Κονιόρδου-λατρεμένης του δασκάλας και πολύτιμης Κυρίας του θεάτρου μας-να «ρουφάει»όσα του μάθαινε,να τα μαθαίνει και να τα κάνει δικά του σιγά σιγά –τον πρώτο καιρό έκλεινες τα μάτια και άκουγες εκείνη για να ...λιώσουν όλα και να γίνουν...κτήμα του στο πέρασμα του χρόνου. Άνθισε έπειτα-ήρθαν έξοχες ερμηνείες φτιαγμένες με προσοχή,ευθύνη,μεράκι και αγάπη και αργότερα ήρθαν οι πρώτες σκηνοθετικές δουλειές-κάτι όμορφο διαφαινόταν που στην διαδρομή κορυφώθηκε με την Γκόλφω του...Ξαφνικά φέτος το καλοκαίρι κάνει διπλό εντυπωσιακό «χτύπημα» στην Επίδαυρο:απ’την μια με τον δεξιοτεχνικά δουλεμένο Οδυσσέα του που...έκλεψε παράσταση στον κατά Παπαβασιλείου Κύκλωπα και αποθεώθηκε από κοινό και ειδήμονες και απ’ την άλλη με την «Γκόλφω» του που για ένα μόνο βράδυ,αυτό της 16ης Αυγούστου θα φιλοξενηθεί εκεί,στον χώρο που μοιάζει ιδανικός να την αγκαλιάσει... Δύο εβδομάδες μετά τον Οδυσσέα θα γίνει ξανά ο Τάσος-ο άντρας που αγάπησε και πρόδωσε την Γκόλφω...Απ’ τον σπαρταριστό Οδυσσέα στον σπαρακτικό Τάσο.Ο ταλαντούχος κύριος Καραθάνος που μας έφερε δάκρυα στα μάτια με την κωμική δεινότητά του, έρχεται να μας γεμίσει και πάλι με δάκρυα τα μάτια με τις δραματικές επιδόσεις του και φυσικά με την παράσταση- κέντημα που έγραψε-γράφει μια ιστορία που της πρέπει και της αξίζει. Πάψτε να γκρινιάζετε-όσοι γκρινιάζετε που δεν είστε λίγοι-ότι δεν έχουμε άξιους δημιουργούς και ηθοποιούς:ο Νίκος Καραθάνος είναι ένας απ’αυτούς που μας γεμίζουν με καμάρι.Κι ίσως είναι ο αξιότερος όλων.
