Ο ΦΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΙΣ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Εναν ανίκανο, ψεύτη πολιτευτή ερμηνεύει φέτος ο Πέτρος Φιλιππίδης,

τον Φον Δημητράκη. Μπήκαμε πρώτοι στις πρόβες του και ο ίδιος μας μίλησε για το έργο, τα λαμόγια... παντός καιρού, το γέλιο και τη δυναμική του.

Βρίσκεται στην πλατεία του θεάτρου Μουσούρη με το νέο λουκ του –με παχύ μουστάκι που άφησε ειδικά για την παράσταση– και καθοδηγεί τους ηθοποιούς του. Αν και το σωστό ρήμα είναι «κουρδίζει» τους ηθοποιούς του. Με μανία στήνει, διορθώνει, αλλάζει, φωτίζει, γκρεμίζει, ξαναστήνει.

«Το καράβι δεν μπαίνει στο λιμάνι στο περίπου. Δεν γέρνει απ' τη μια ή την άλλη. Πρέπει να μπει στην ακριβή θέση για να δέσει, αλλιώς χτυπά στην προβλήτα και μπατάρει. Θέλω ακρίβεια λοιπόν, δεν θέλω τον ρόλο στο… περίπου », μας εξηγεί ενώ μας συστήνει το έργο που επέλεξε. «Είναι ένα πολύ έξυπνο έργο του Δημήτρη Ψαθά. Ενα αλληγορικό κείμενο με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις που καυτηριάζει εξαιρετικά την εξάρτησης των ανθρώπων από την εξουσία, την επικινδυνότητα της αρρωστημένης φιλοδοξίας».

Ο ίδιος κρατά τον ρόλο του Δημήτρη Χαρίτου ή… Φον Δημητράκη και μας μιλά γι' αυτόν: «Είναι ένας ανίκανος και ψεύτης πολιτευτής, ένας δειλός οσφυοκάμπτης, ο οποίος θέλει πάση θυσία να υπουργοποιηθεί και όταν του δίνεται η ευκαιρία, μέσω ενός Ελληνα πράκτορα των Γερμανών, να γίνει υπουργός της κατοχικής κυβέρνησης, τότε χάνει το μέτρο, γελοιοποιείται για χάρη της εξουσίας, αποκηρύσσει μέχρι και τον γιο του και σφιχταγκαλιάζεται με την υπουργική καρέκλα,που δεν θέλει με τίποτε να χάσει! Είναι σκληρό το έργο, πολιτικό, αλλά ταυτόχρονα είναι μια γερή, καλοφτιαγμένη κωμωδία που φέρνει δάκρυα στα μάτια με τις σπαρταριστές σκηνές της». Τους βλέπουμε παντού γύρω μας τύπους σαν αυτόν; Τον ρωτάμε.

«Ο Δημητράκης όλο και κάποιον πρωταγωνιστή της σύγχρονης πολιτικής εξουσίας θα θυμίσει σε όλους μας – μη σου πω και παραπάνω από έναν»! Ευτυχής δηλώνει στο πλευρό του η Μαρία Κατσανδρή: «Είναι χαρά να δουλεύω με τον Πέτρο και να παίζω τη Μαρία, τη σύζυγό του, μια κλασική σύζυγο και μάνα, η οποία ακόμα κι όταν παίρνει και αυτή την… καρέκλα που κυνηγούν όλοι, δεν παραμερίζει τα παιδιά της». Ο λόγος στον Δημήτρη Μαυρόπουλο, που τονίζει: «Το έργο εκτυλίσσεται στην περίοδο της Κατοχής και ακουμπάει απόλυτα στην κατοχή την οικονομική που ζούμε τώρα. Τα λαμόγια –όπως ο Ζαρλάς, ένας επικίνδυνος καταδότης που παίζω εγώ– υπήρχαν πάντα κι ήξεραν να επιβιώνουν. Πόσο διαχρονικό είναι το έργο μας, ε»;

«Πάρα πολύ», συμπληρώνει ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης. «Αυτή η λύσσα για την όποια εξουσία, η… γλίτσα των πολιτικών που μόνο για το κουφάρι τους νοιάζονται υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει δυστυχώς πάντα αφού εμείς δεν την πετάμε από πάνω μας! Ο Λεωνίδας, που παίζω, εγώ δεν σταματά να αγωνίζεται –πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μας για τις καλύτερες μέρες,». Η Φαίη Ξυλά παίζει την κόρη του Δημητράκη: «Η Άννα είναι φοιτήτρια, χειραφετημένη και βοηθά και αυτή με τον τρόπο της στην αντίσταση. Λατρεύω το έργο που σατιρίζει τα λαμόγια που υπάρχουν πάντα και παντού»!

Ο «Φον Δημητράκης» του Δημήτρη Ψαθά ανεβαίνει στο θέατρο Μουσούρη σε σκηνοθεσία του Φιλιππίδη. Μαζί του οι Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Μαρία Κατσανδρή, Φαίη Ξυλά, Γιάννα Παπαγεωργίου, Γιώργος Ψάλτου κ.ά.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗΣ

(Πηγή: Έθνος)