Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης παρακολούθησε την "Γειτονιά των Αγγέλων" σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου στη Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος».
Πενήντα χρόνια μετά..
Όλα συμβαίνουν σε μια γειτονιά της Δραπετσώνας στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Ένας δρόμος, μια πλατεία, μια αυλή χωράνε τα βάσανα και τις χαρές ανθρώπων της «κατώτερης τάξης». Χωράνε, όμως, και έναν παθιασμένο και ασύμβατο έρωτα, που γεννιέται κόντρα στα ήθη της εποχής και βάζει σε δοκιμασία φιλίες, σχέσεις, κώδικα συμπεριφοράς, αλλά και την ίδια τη δύναμη της αγάπης.
«Ήταν δύσκολα εκείνα τα χρόνια», λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης. «Όσα συνέβαιναν εκείνη την εποχή, κατά κάποιο τρόπο, συμβαίνουν δυστυχώς και σήμερα, και μάλιστα με χειρότερο τρόπο. Μόνο που τότε οι άνθρωποι μέσα από τις τεράστιες δυσκολίες τους προσπαθούσαν να βρουν το κουράγιο να δημιουργήσουν ένα κόσμο καλύτερο και πνευματικότερο.»
Η Γειτονιά Των Αγγέλων ανέβηκε το 1963‐1964 στο θέατρο Μαρίκας Κοτοπούλη, σε σκηνοθεσία Ιάκωβου Καμπανέλλη, μετά από την έκφραση επιθυμίας της Καρέζη προς τον Καμπανέλλη να της γράψει « το έργο της χρονιάς».
Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στον ομώνυμο δίσκο αγαπήθηκε πολύ. Η μουσική μεταφέρει άθικτη μια λαϊκή ομορφιά, μια νοσταλγία ασπρόμαυρου φιλμ, με το άρωμα του θεατρικού σανιδιού της δεκαετίας του ’60. «...Τα τραγούδια μου και τώρα όπως και πάντα είναι τραγούδια της γειτονιάς και αν αυτή εδώ είναι γειτονιά των αγγέλων, τόσο το καλύτερο για όλους μας» είχε πει χαρακτηριστικά ο Μίκης Θεοδωράκης.
Απ’ το πρωί μες στη βροχή
και μέσα στο λιοπύρι
για μια μπουκιά κι ένα ποτήρι
και δόξα τω Θεώ
Παράθυρο για τ’ όνειρο
κι αυλή για το σεργιάνι
ο ίσκιος σου να μη σε φτάνει
και δόξα τω Θεώ
Πέτρα στην πέτρα ολημερίς
χτίζω και δε σε φτάνω
ήλιε μου πόσο είσαι πάνω
και δόξα τω Θεώ
