Ο Βέγγος με τον Κούνδουρο γνωρίστηκαν στη Μακρόνησο, ετοιμάζοντας παραστάσεις για τους
συγκρατουμένους τους. Μάλιστα ο Βέγγος αρχικά είχε κοπεί από την καλλιτεχνική ομάδα γιατί δεν είχε θεατρικές σπουδές. Ο Κούνδουρος όμως που τον είδε να κάνει τα δικά του, να τρέχει σχεδόν χορεύοντας, τον επέλεξε για ηθοποιό. Έτσι, ο Βέγγος έπαιρνε το μικρόφωνο και έλεγε ό,τι του κατέβαινε στο μυαλό, μιμήσεις, παρωδίες διαφημίσεων, οτιδήποτε… Όλοι γελούσαν μόνο ο ίδιος ο Βέγγος αναρωτιόταν: “Εγώ αστείος; από πού κι ως πού;” Κάποια στιγμή ο Κούνδουρος του είπε: “Θανάση, όταν απολυθούμε θα σε πάρω να παίξεις σε μια ταινία μου”. Μετά τη Μακρόνησο ο Θανάσης Βέγγος άρχισε να κάνει διάφορες δουλειές: Παγοπώλης, γαλατάς, έφτιαχνε τσάντες και με τα χρόνια ξέχασε την υπόσχεση του Κούνδουρου. Ο Κούνδουρος όμως δεν την ξέχασε. Τον βρήκε στα 1953 σ’ ένα πατάρι όπου ο Βέγγος κατεργαζόταν δέρματα και του πρότεινε να παίξει στην ταινία του. Ο Βέγγος στην αρχή αρνήθηκε, όμως μετά την επιμονή του Κούνδουρου, δέχτηκε και βρέθηκε, όπως ομολογεί ο ίδιος, σ’ έναν “καινούριο κόσμο” που ταυτόχρονα αποτελούσε και μια λύση στο οικονομικό του πρόβλημα.
Χ.Φ
