Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Αγρινίου ιδρύθηκε το 1981 ως «Θέατρο του Δήμου Αγρινίου», επί δημαρχίας Στέλιου Τσιτσιμελή. Ήταν το πρώτο στην Ελλάδα, ενώ εντάχθηκε στο θεσμό των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., του οποίου θεωρείται πρόδρομος, το 1983.
Αποτελεί τον κορυφαίο φορέα του πολιτισμού στην Αιτωλ/νία και είναι ένα από τα σημαντικότερα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της χώρας. Στη μακρά πορεία του παρουσίασε αξιόλογα έργα και συνέβαλε στην πολιτιστική ανάπτυξη και θεατρική παιδεία της τοπικής κοινωνίας, αλλά και τις περιφέρειας, δικαιώνοντας τον θεσμό των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Το θέατρό μας συνεπές στο ρόλο που διαδραματίζει στη πόλη και την Περιφέρεια και στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του εφήρμοσε και κοινωνική πολιτική, όπως δωρεάν είσοδο σε ευπαθείς ομάδες στις παραστάσεις του, χορηγική ενίσχυση σε συλλόγους ατόμων με ειδικές ανάγκες, καθώς και συμπαραγωγές, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του τομέα του πολιτισμού, αλλά και της κοινωνικής προσφοράς. Έδωσε «βήμα» στους φοιτητές της πόλης, αποτελεί πεδίο δημιουργικής δράσης για τους μαθητές.
Η προσφορά του στον πολιτισμό, όλα αυτά τα χρόνια, είναι ανεκτίμητη. Και παρά τα προβλήματα που υπάρχουν, τα οποία και οφείλονται κυρίως στη μη απόδοση της επιχορήγησης, βάση των προγραμματικών συμβάσεων, απ’ το υπ. Πολιτισμού, το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου στέκεται όρθιο, δημιουργεί, συγκινεί, κερδίζει το χειροκρότημα του θεατρόφιλου κοινού και τους διθυράμβους των κριτικών. Με τον Βασίλη Νικολαΐδη στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή, το ΔΗΠΕΘΕ έκανε ένα ακόμη τεράστιο άλμα ποιότητας… Και τώρα πρέπει να κάνει το επόμενο και πλέον καθοριστικό!
Στο agrinioreport.com εκτιμούμε ότι έχουν πλέον ωριμάσει οι συνθήκες για να περάσει το θέατρό μας και στον τομέα της εκπαίδευσης. Το θέατρο είναι εκπαίδευση, είναι θεραπεία και αγωγή της ψυχής, αυτό που προτείνουμε, όμως, έχει να κάνει με το καθαρά πρακτικό κομμάτι της υποκριτικής παιδείας: Μιλάμε για μια Σχολή υποκριτικής, μια Δραματική Σχολή, γιατί όχι ανωτέρων σπουδών (το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας το τόλμησε!).
Δυστυχώς στη χώρα μας, στη χώρα που γέννησε το θέατρο, στη χώρα του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη, του Μενάνδρου και ακόμη της Παξινού, του Μινωτή, του Κουν, …δεν υπάρχει πανεπιστημιακή σχολή υποκριτικής. Οι δραματικές σχολές είναι ιδιωτικές και οι ηθοποιοί περνάνε από επιτροπή του υπ’ Πολιτισμού…
Η θεατρική παιδεία στην Αιτωλοακαρνανία, χάρη και στο ΔΗΠΕΘΕ, έχει ιδιαιτέρως αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και παρατηρείται το φαινόμενο όλο και περισσότεροι νέοι να επιλέγουν την υποκριτική. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι το ΔΗΠΕΘΕ θα μπορούσε να κρατήσει αυτά τα παιδιά (και των όμορων νομών) και να τους δώσει αυτό τα εφόδια που χρειάζονται.
Η ίδρυση Σχολής δεν απαιτεί μεγάλα κονδύλια. Και σε τελική ανάλυση, θα υπάρξουν σύντομα πρόσθετα έσοδα από μια τέτοια επιλογή…
Το υλικό υπάρχει. Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου διαθέτει δυο κεντρικές σκηνές, την χειμερινή και καλοκαιρινή περίοδο, έχει την Παιδική- Νεανική σκηνή, δεν διστάζει να αναδεικνύει ξεχωριστούς χώρους για τις παραστάσεις του, ιδιαίτερα στο Αγρίνιο και στην Αιτωλ/νία, συνδέοντας χώρους ιδιαίτερου φυσικού κάλους με την ιστορία και τη μνήμη, όπως το Αρχαίο Θέατρο Οινιαδών, το Αρχαίο Θέατρο Στράτου, το Κάστρο της Βόνιτσας του Δήμου Ανακτορίου, τα παλαιά Σφαγεία Αγρινίου, το Κηποθέατρο Πάρκου Αγρινίου, τη λίμνη Τριχωνίδα, το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας και τις παλαιές καπναποθήκες των Αφών Παπαστράτου . Ακόμη και δρώμενα σε καφέ της πόλης έχει τολμήσει, με μεγάλη επιτυχία.
Το Αγρίνιο, λοιπόν, μια πόλη με πολύπλευρη δυναμική υποδομή και γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης, δικαιούται να έχει θέατρο, αλλά και σχολή θεάτρου.
