..Ήταν μια φορά και έναν καιρό στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη εργαζόμενες γυναίκες ντυμένες στα άσπρα. Αποφάσισαν και προχώρησαν σε απεργία με αίτημα την ίση αμοιβή με τους άνδρες. Η συγκέντρωση πνίγηκε στο αίμα αλλά ο δρόμος για ίσα διακαιώματα των δύο φύλων άνοιξε, τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο.
Όλα αλλάζουν με την επανάληψη, με την επανάληψη. Στις 8 Μαρτίου 1908 οι γυναίκες επέστρεψαν και ήταν περισσότερες. 15.000 γυναίκες παρέλασαν τότε μέσα από την Νέα Υόρκη απαιτώντας λιγότερες εργατοώρες, καλύτερο μισθό, δικαίωμα ψήφου και να σταματήσουν να απασχολούνται παιδιά σαν εργάτες. Είχαν ένα δικό τους γλυκό και σκληρό σύνθημα "Ψωμί και τριαντάφυλλα" (Bread and Roses). Απλά και εύστοχα... με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα μια καλύτερη ποιότητα ζωής... έγραψαν τη δική τους ιστορία.
Ένα τραγούδι για τον κόσμο που μπορεί να αλλάξει
Ένα τραγούδι ενάντια στην τρομολαγνεία των Μέσων Μαζικής Υστερίας
Ενάντια στην απόπειρα τρομοκράτησης το κόσμου με σκοτεινά κίνητρα
Ενάντια στην Μέρκελ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και σε ό, τι όλος αυτός
ο συρφετός πρεσβεύει
Ενάντια στην απόπειρα χειραγώγησης της κοινής γνώμης
Ενάντια στο ξεπούλημα της περιουσίας της χώρας
Ενάντια στο κτήνος των τραπεζών που απειλεί τις ζωές μας
Ενάντια στη νωθρότητα του καθενός μας μπροστα σε μια οθόνη/
οθόνη τηλεόρασης ή οθόνη υπολογιστή
Ο φόβος δεν θα υπερισχύσει!
