Ομόφωνα υποστήριξαν κατ’αρχήν όλα τα κόμματα της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού, που αφορά τις άδειες λειτουργίας των χώρων που φιλοξενούν θεατρικές και μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Κι αυτό γιατί μέχρι σήμερα αυτό που ίσχυε ήταν ένα αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο, μια σειρά αυθαιρεσιών εκ μέρους των ελεγκτικών οργάνων της Πολιτείας.
Η νομοθεσία που ανάγεται στην περίοδο Μεταξά και σε ένα βασιλικό διάταγμα του '56, σε συνδυασμό με ένα κύμα εξαντλητικών ελέγχων στις θεατρικές σκηνές και πολυχώρους της Αθήνας, που έκλεισε τους 36 από τους 83 τον περασμένο Μάρτιο, έθεσε μετ' επιτάσεως το ζήτημα του εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας που διέπει τη λειτουργία των χώρων παραστάσεων, επιταχύνοντας και τις σχετικές διεργασίες του υπουργείου Πολιτισμού. Το αποτέλεσμα, παρά τις επιμέρους παρατηρήσεις, ήταν μια σπάνια για τη Βουλή ομοφωνία επί του σχετικού νομοσχεδίου.
Πλέον παράδοξη ωστόσο, ακούστηκε η παραδοχή του ίδιου του υπουργού Πολιτισμού, Πάνου Παναγιωτόπουλου: «Αν τηρηθεί η κείμενη νομοθεσία, όλα τα θέατρα σήμερα είναι παράνομα και υπάρχει άμεσος κίνδυνος να κλείσουν.
Επίσης, πέρα των μεγάλων χώρων που αξίωνε η παλαιά νομοθεσία, το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα παραστάσεων και σε μικρούς χώρους μέχρι 50 άτομα, με μια απλή δήλωση για άδεια στον οικείο δήμο, διαφοροποιείται η άδεια λειτουργίας παραστάσεων από την άδεια εγκατάστασης θεάτρου - και στη δεύτερη περίπτωση «μπορούν νομίμως να δίνονται παραστάσεις από διαφορετικούς θιάσους, χωρίς να απαιτείται υποχρεωτικά η αντικατάσταση της άδειας για κάθε νέα παράσταση...».
Επίσης, θέατρα που λειτουργούν σε χώρους που είχαν λάβει οικοδομική άδεια πριν το '89, μπορούν να ζητήσουν ορισμένες ελαφρύνσεις σε ζητήματα πυροπροστασίας, υπό την προϋπόθεση της αύξησης των προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων και μέσων πυροπροστασίας (αυστηρή απαγόρευση καπνίσματος, καλύτερα συστήματα πυρανίχνευσης, περισσότερα sprinklers και πυροσβεστήρες).
