Ο Δημήτρης Λάλος που πέρσι βραβεύτηκε
με το βραβείο «Δημήτρης Χορν» συμμετέχει στην παράσταση “Κίεβο” του Σέρχιο Μπλάνκο στο θέατρο Επί Κολωνώ. Διάβασα κάποιες κουβέντες του και αμέσως κατάλαβα με πόση ευλάβεια υπηρετεί αυτό που αγαπά. Διάλεξε τη γη και όχι τα επισφαλή σύννεφα. «Αν έχεις σιδερώσει το πουκάμισο του ηθοποιού που πρόκειται να παίξει, του έχεις φτιάξει το σκηνικό, όταν κάποια στιγμή έρθει η σειρά σου να παίξεις θα έχεις μια πιο ολοκληρωμένη αντίληψη για το γεγονός του θεάτρου. Έχω δουλέψει στο ταμείο, στο μπαρ, στα φώτα, έχω κολλήσει αμέτρητες αφίσες. Όταν παίζω, γνωρίζω πόσοι άνθρωποι γύρω μου δουλεύουν. Όλα αυτά προϋποθέτουν ενέργεια, δυναμικό. Γίνεσαι οργανικό μέρος της ομάδας. Δεν παίζεις μόνο για τον εαυτό του. Έχεις μεγάλη ευθύνη. Μπορείς να βιοπορίζεσαι μόνο από το θέατρο αν είσαι λιτοδίαιτος. Αν θέλεις λούσα και αυτοκίνητα, μάλλον όχι. Όλα αυτά τα χρόνια δεν γνωρίζω τι σημαίνει αργία. Έχει σημασία ο καθημερινός αγώνας. Πέρυσι πήρα το βραβείο Χορν, όχι επειδή καθόμουν. Στο μέλλον ονειρεύομαι να συνεχίσω να ασχολούμαι με το ίδιο πράγμα χωρίς εκπτώσεις και να δημιουργήσω μια δυνατή και μεγάλη οικογένεια».
Χ.Φ
