Το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων και το Μυρμήγκι (Δίκτυο αλληλεγγύης της 6ης Κοινότητας Αθήνας) σάς προσκαλούν σε μια ειδική παράσταση του έργου (για μικρούς και μεγάλους) "Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα" αφιερωμένη στην κοινωνική αλληλεγγύη.
Tην Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014, στις 20:00, οι θεατές, αντί εισόδου, καλούνται να φέρουν μαζί τους τρόφιμα (ρύζι, ζυμαρικά, όσπρια, αλεύρι, λάδι, ζάχαρη, γάλα μακράς διαρκείας, τσάι, καφέ), τα οποία θα διανεμηθούν στις 400 οικογένειες που στηρίζει το δίκτυο αλληλεγγύης 6ης διαμερισματικής κοινότητας «Το Μυρμήγκι».
Σκηνοθεσία, διασκευή, μουσική επιμέλεια: Μιχάλης Κοιλάκος || Μετάφραση: Παναγιώτης Κλίνης || Βοηθός σκηνοθέτη: Δάφνη Καφετζή || Σκηνικά: Νίκος Δεντάκης || Κοστούμια: Ελένη Μιχάλη || Κινησιολογία: Μαργαρίτα Τρίκα || Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας || Τεχνικός φωτισμού: Παναγιώτης Κουκουρουβλής || Κατασκευή σκηνικού: Βάσια Γιουντέρη || Γραφιστική επιμέλεια: Πολίνα Μητροπούλου || Παίζουν: Παναγιώτης Κλίνης, Μιχάλης Χατζηνικολιδάκης
Πολυχώρος Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων || Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, 11361, Κυψέλη, Αθήνα || Τ: 213 00 40 496 || κ: 69.45.34.84.45 || email: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. || ιστοσελίδα: http://polychorosket.gr/ || Facebook: «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων», https://www.facebook.com/kentron.el || Twitter: https://twitter.com/TVControlCenter || Flickr: http://www.flickr.com/photos/79921428@N03
«Το μυρμήγκι» - Δίκτυο αλληλεγγύης 6ης διαμερισματικής κοινότητας Αθήνας || Επτανήσου 60 & Τενέδου, Κυψέλη || Τ: 210 86 13 612 || Ε: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. || B: http://tomirmigi.blogspot.gr/ || Fb: "Το μυρμήγκι" - Δίκτυο αλληλεγγύης 6ης Κοινότητας Αθήνας
Το ΚΕΤ και το Μυρμήγκι ευχαριστούν τους συντελεστές της παράστασης για την αφιλοκερδή τους συμμετοχή στη βραδιά αυτή.
Το έργο:
Το διήγημα" Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα" γράφτηκε το 1953 από τον γάλλο συγγραφέα Jean Giono, που ήθελε να μεταβιβάσει στους συνανθρώπους του την αγάπη «για το δέντρο, ή, ακριβέστερα, για τη φύτευση των δέντρων».
Πρόκειται για την ιστορία, που ο συγγραφέας παρουσιάζει ως αληθινή, του βοσκού Ελζεάρ Μπουφιέ, ο οποίος, ανάμεσα στο 1913 και το 1947, σπόρο-σπόρο, ξεδιαλέγει και φυτεύει βελανιδιές στα άγονα πλατώματα της Άνω Προβηγκίας, στη Νότια Γαλλία.
Όπως "Ο Μικρός Πρίγκιπας" του Saint-Exupéry, το κείμενο αυτό απευθύνεται σε όλους — παιδιά, αλλά και ενήλικες όλων των ηλικιών… Είναι ένα σύγχρονο παραμύθι για το σεβασμό προς τη φύση και για τη δύναμη της επίμονης, μοναχικής και ανιδιοτελούς ανθρώπινης πράξης.
Ο Ελζεάρ Μπουφιέ «είναι ένας γενναιόδωρος […] άντρας που αφήνει τα σημάδια του, τα δέντρα, από το πέρασμά του στον κόσμο, χωρίς να περιμένει καμιά ανταμοιβή. […] Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα, με λόγο μεστό, παρουσιάζει στον αφηγητή τα προβλήματα που απορρέουν από την καταστροφή του περιβάλλοντος: την έλλειψη δουλειάς, τη φτώχεια, τη μιζέρια, την απελπισμένη αναχώρηση των πολλών για αναζήτηση καλύτερης τύχης στην πόλη και […] την ερήμωση της υπαίθρου.» (Μαρίζα Ντεκάστρο, «Το Βήμα», 11.03.2001).
Διασκευασμένο για τη σκηνή, το κείμενο του Giono παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Μιχάλη Κοιλάκο, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.
Οικολογικό μήνυμα στα χρόνια της αιθαλομίχλης | ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
[άρθρο της Ελευθερίας Ράπτου για την παράσταση, εφημερίδα « Η Αυγή », 10/01/2014]
« Ο άνθρωπος που φύτευε δένδρα, που παρουσιάζεται στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου, βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα του Γάλλου συγγραφέα Jean Giono. Η ιστορία εκτυλίσσεται την περίοδο από το 1913 έως το 1947, στο πλάι δύο Παγκοσμίων Πολέμων, σε κάποια περιοχή της νότιας Γαλλίας. Χωρίς θόρυβο, χωρίς ίχνος εγωισμού, με προσωπική ταπείνωση και σιδερένια δέσμευση στον στόχο του, ένας βοσκός, ο Ελζεάρ Μπουφιέ, φυτεύει κάθε μέρα βελανίδια στα χέρσα εδάφη της περιοχής του, που χρόνο με τον χρόνο μεταλλάσσεται για να γίνει στο τέλος μια πλούσια σε βιοποικιλότητα δασωμένη έκταση, με ευημερούντες κατοίκους. Το σύντομο διήγημα, πέρα από τις σκηνικές του δυνατότητες, πέρα από τον σαφή οικολογικό του προσανατολισμό, εστιάζει σε κάτι πολύ σημαντικό και γι’ αυτό ίσως άηχο μέσα στην αστική οχλοβοή και κυρίως μέσα στην κοινωνική αναταραχή και ανισότητα που ταλαιπωρούν τη χώρα μας αλλά και την Ευρώπη. Η παράσταση αποτίει φόρο τιμής στο δάσος και την ευεργετική του δύναμη, σε μια εποχή όπου οι πόλεις μας πνίγονται στο δηλητήριο της αιθαλομίχλης και οι κάτοικοι ωθούνται σε μαζικές αποψιλώσεις των δασών της επικράτειας προκειμένου να ζεσταθούν.
« Η λιτή προσέγγιση του κειμένου αφήνει χώρο στους ηθοποιούς να αυτοσχεδιάσουν και να συνομιλήσουν με τους θεατές. Έντονη κινητικότητα, αστείες παρεκβάσεις, απουσία διδακτισμού και κάποια έξυπνα σκηνικά ευρήματα συνθέτουν μια ευχάριστη παράσταση, που δεν κουράζει τους μικρούς θεατές, αφού διαρκεί περίπου μία ώρα. Η συγκρατημένη παρουσία του έμπειρου Παναγιώτη Κλίνη, στον ρόλο του αφηγητή-περιηγητή, λειτουργεί ως βάση για την πληθωρική παρουσία του Μιχάλη Χατζηνικολιδάκη που γεμίζει τη σκηνή με την κινητική του ενέργεια και τα αστεία του, «ανοίγοντας» έτσι τον εσωστρεφή χαρακτήρα του διηγήματος και την υφέρπουσα μελαγχολική του χροιά. Η επαφή με τα παιδιά είναι αδιαμεσολάβητη κι αυτά συμμετέχουν με κέφι στον σκηνικό διάλογο.
Στη λογική του θεάτρου της λιτότητας κινούνται τόσο η σκηνογραφική (Ν. Δεντάκης) όσο και η ενδυματολογική επιλογή (Ε. Μιχάλη). Τα κοστούμια αποτελούν απλές νύξεις των ρόλων, ενώ η σκηνή-ντουλάπα είναι έξυπνη ιδέα, που δημιουργεί επιμέρους σκηνικούς αλλά και δραματουργικούς χώρους. Ευρηματικός ο τρόπος παρουσίας του βοσκού, ως ζωντανή μαριονέτα-κρεμάστρα. »
« Άλλοι φυτεύουν δέντρα, άλλοι νεκρούς » [Ιωάννα Μαργιώκη, "Η Εφημερίδα των Συντακτών", 17.01.2014.]
« Αν ανήκετε στους γονείς μικρών παιδιών που κάθε Σαββατοκύριακο, μαζί με όσα δεν προλαβαίνετε να τους δώσετε τις υπόλοιπες μέρες, ψάχνετε να τους προσφέρετε και κάτι από την υπερπληθώρα - τόσο καλοδεχούμενη, κι ας κρύβει και παγίδες - θεαμάτων, εργαστηρίων και εκδηλώσεων, αξίζει μια βόλτα στον κυψελιώτικο πολυχώρο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, στον «Άνθρωπο που φύτευε δέντρα», σε διασκευή-σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου.
Εκεί, σε μια ωραία παράσταση-θεατρικό παιχνίδι, θα μάθετε από δύο ηθοποιούς την ιστορία του Ελζεάρ Μπουφιέ. Ενός αμόρφωτου βοσκού που έταξε σκοπό της ζωής του του να μεταμορφώσει μόνος του κάποια ερημωμένα κι ανεμοδαρμένα βουνά της Προβηγκίας, σπέρνοντας καθημερινά και για χρόνια χιλιάδες σπόρους. Σαν μικρός Θεός, μεθοδικά κι αθόρυβα [...], κατάφερε να δημιουργήσει ένα μαγευτικό και ζωογόνο δάσος, μέσα σε επίμονες και επίπονες δεκαετίες [...].
Αληθινή ή όχι, η ιστορία του είναι σημαντική: Σ' αυτόν τον κόσμο άλλοι φυτεύουν νεκρούς, άλλοι φυτεύουν δέντρα. Διάλεξε με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. [...]
Τα ερωτήματα, πάντα απλά και πάντα σύνθετα. »
