Για μία μόνο βραδιά,
στις 12 Ιουνίου 2014 θα παιχτεί η Αντιγόνη στο Παρίσι, στην αίθουσα συνεδριάσεων της Unesco. Η μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία στην Unesco σχεδιάζει να κλείσει το εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας με την παράσταση που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία πέρυσι το καλοκαίρι σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών με τη Λυκόφως.
Η Κατερίνα Δασκαλάκη, πρέσβειρα της Ελλάδας στην Unesco κάλεσε την παράσταση και θα παρουσιαστεί πάνω στους ίδιους άξονες που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη, με προσαρμογές που διατηρούν όμως τη βασική δομή της παράστασης.
Είναι ιδιαιτέρως συγκινητικό και συνάμα σημαντικό ότι ένα έργο όπως η Αντιγόνη παρουσιάζεται μέσα στην Unesco, έναν διεθνή οργανισμό, ένα διεθνές κέντρο επικοινωνίας αλλά και εργαστήριο ιδεών που σέβεται τις αξίες κάθε πολιτισμού που προσπαθεί γενικά να ενώσει τα κράτη..
Η Αντιγόνη θα παιχτεί στα ελληνικά με γαλλικούς υπέρτιτλους με τους ίδιους ακριβώς συντελεστές: μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου, σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη, πρωτότυπη μουσική της Monika, φωτισμούς του Scott Bolman (φωτιστή του Bob Wilson) και κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη. Συμμετέχουν η Λένα Παπαληγούρα στον ομώνυμο ρόλο, και οι Ορφέας Αυγουστίδης, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Βίκυ Παπαδοπούλου, Χρήστος Σαπουντζής και Λυδία Φωτοπούλου.
Μετάφραση: Νίκος Παναγιωτόπουλος
Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη
Πρωτότυπη μουσική για την παράσταση: Monika
Παραγωγή – Ενορχήστρωση: Soumka
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Σκηνικός χώρος: Ιωάννα Τσάμη – Νατάσα Τριανταφύλλη
Φωτισμοί: Scott Bolman
Hair Styling: Γιώργος Καμπούρης
Σχεδιασμός Μακιγιάζ: Πάνος Κονδύλης
Bοηθός Σκηνοθέτη: Σοφία Ίτο
Παραγωγή: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος – Εταιρεία Λυκόφως σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών
Αντιγόνη: Λένα Παπαληγούρα
Κρέων: Λάζαρος Γεωργακόπουλος
Ισμήνη: Βίκυ Παπαδοπούλου
Φύλακας: Χρήστος Σαπουντζής
Αίμονας: Ορφέας Αυγουστίδης
Χορός/Τειρεσίας: Λυδία Φωτοπούλου
Για το έργο
Η Αντιγόνη πρωτοδιδάχτηκε το 441 π.Χ, και από τότε έχει απασχολήσει και εμπνεύσει τους ανθρώπους της τέχνης αλλά και έχει πυροδοτήσει στοχασμούς και αντιπαραθέσεις τόσο στη δυτική σκέψη και λογοτεχνία, όσο και σε επίπεδο παγκόσμιο.
Είναι η δυναμική που δημιουργεί η αντιπαράθεση των δύο κόσμων, εκείνου του «παλαιού», του Θεϊκού Δικαίου, της οικογένειας και του αίματος, που οδηγεί τις πράξεις και τη σκέψη της Αντιγόνης, και ενός «νέου», εκείνου που θέτει στο κέντρο τον άνθρωπο, το αυτεξούσιο του, και εντέλει τον Νόμο της Πόλης, τον οποίο με μανία υποστηρίζει ο Κρέοντας, που κάνει την «Αντιγόνη» ένα έργο που συμπυκνώνει το άλυτο δίλημμα τόσων κοινωνιών στο πέρασμα των χρόνων.
Ένα δίλημμα, που απασχολεί την ανθρώπινη ψυχή, και παλεύει να βρει λύση σχεδόν σε κάθε ατομική, κοινωνική και ιστορική συνθήκη. Η πάλη ανάμεσα στη μοίρα και το ανθρώπινο δίκαιο, ανάμεσα στην αρσενική εξουσία και τη θηλυκή αντοχή, ανάμεσα στη μοίρα και την ψευδαίσθηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να την ορίσει, διαπνέει ολόκληρη την τραγωδία.
Υπόθεση του έργου
Μετά τον αμοιβαίο θάνατο των δύο αδερφών Ετεοκλή και Πολυνείκη, στην εκστρατεία των Επτά επί Θήβας που προκάλεσε ο τελευταίος, την εξουσία αναλαμβάνει ο Κρέοντας. Δίνει εντολή να θαφτεί μόνο το σώμα του Ετεοκλή, ενώ αποφασίζει όχι απλώς να αφήσει άθαφτο το νεκρό σώμα του Πολυνείκη, όπως όριζε το δίκαιο της εποχής για τους προδότες της πόλης, αλλά ορίζει και φρουρά να φυλάει το πτώμα μέχρι να το ξεσκίσουν τα σκυλιά και τα όρνια. Απειλεί ότι όποιος παραβεί την εντολή του, θα θανατωθεί με λιθοβολισμό.
Η Αντιγόνη, τραγική αδερφή των αλληλοσκοτωμένων αδερφών, είναι αποφασισμένη να θάψει το σώμα του αδερφού της, παρακούοντας τις εντολές του Βασιλιά και αψιφώντας τις συνέπειες της πράξης της. Ζητάει τη συνδρομή της αδερφής της Ισμήνης. Εκείνη προσπαθεί να την αποτρέψει συνειδητοποιώντας τις συνέπειες μιας τέτοιας ενέργειας.
Ένας από τους φύλακες ανακοινώνει στον Κρέοντα, ότι ο νεκρός βρέθηκε καλυμμένος με χώμα. Εκείνος οργισμένος διατάσσει να καθαριστεί ο νεκρός, και να συλληφθεί ο δράστης. Λίγο αργότερα, η Αντιγόνη επιχειρεί για δεύτερη φορά να θάψει τον αδερφό της, και τότε ο Φύλακας, τη συλλαμβάνει επ’ αυτοφώρω. Ο Κρέοντας αποφασίζει την καταδίκη της. Να κλειστεί μέσα σε τάφο πέτρινο. Ο γιος του Αίμονας και μέλλων σύζυγος της Αντιγόνης μάταια προσπαθεί να τον μεταπείσει. Ο Τειρεσίας προσπαθεί κι εκείνος να βγάλει τον Κρέοντα από την πλάνη του. Του λέει ότι θα πληρώσει με αίμα δικό του. Ο Κρέοντας αλλάζει άποψη. Τρέχει να ελευθερώσει την Αντιγόνη, αλλά δεν προλαβαίνει. Ο Αίμονας έχει ακολουθήσει τη μνηστή του στον τάφο, και έχει δώσει τέλος στην ζωή του.
Σε αυτή τη διπλή συμφορά, έρχεται και η τρίτη. Όταν η Ευρυδίκη μαθαίνει για τον χαμό του παιδιού της και της Αντιγόνης, αποσύρεται και αυτοκτονεί.
Ο Κρέοντας, κρατώντας, στα χέρια του τα πτώματα της γυναίκας του και του παιδιού του, μετανιώνει για τις πράξεις του, όμως είναι πια αργά.
Σημείωμα σκηνοθέτη
(άτη: η πνευματική τύφλωση που προκαλούν οι Θεοί
στον ήρωα της τραγωδίας, ώστε να οδηγηθεί μόνος του στην καταστροφή)
Ο σχεδιασμός της παράστασης, βασίζεται στην έννοια της προοικονομίας των πραγμάτων και των δράσεων των ηρώων, καθώς και στο σκοτάδι της πλάνης, στην αίσθηση δηλαδή, ότι οι ήρωες νομίζουν ότι πράττουν σωστά ενώ έχουν παραπλανηθεί από τη Θεά Άτη.
Οι ηθοποιοί κινούνται περιμετρικά σε όλο τον χώρο του μουσείου, ορίζοντας τη δράση εντός του μουσείου, ως δράση ιδιωτική, ενώ την δράση στο αίθριο ως δράση δημόσια. Ο θεατής θα είναι σε θέση να δει το πραγματικό γεγονός, σε χρόνο ευθύγραμμο, τη στιγμή που συμβαίνει.
Ένας προβληματισμός, ανάμεσα στα όρια του ιδιωτικού κόσμου και της δημόσιας ζωής, έτσι όπως θα μπορούσαν να οριστούν οι κόσμοι του Κρέοντα και της Αντιγόνης.
Ένας προβληματισμός, πάνω στην Ερμηνεία, των καταστάσεων και των βιωμάτων, όταν αυτά εκτίθενται στον δημόσιο λόγο.
Ήρωες, που αδυνατούν να πράξουν με φρόνηση, επειδή παραπλανούνται. Όταν αναγκάζονται τελικά να βρουν το μέτρο, είναι δέσμιοι του Χρόνου, που δεν μπορεί να αλλάξει πια το λάθος.
Νατάσα Τριανταφύλλη
Λίγα λόγια για τη σκηνοθέτη
Νατάσα Τριανταφύλλη
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980.
Έχει σπουδάσει Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Κιμούλη και στο New York Film Academy (NYFA, New York).
Έχει συμμετέχει σαν ηθοποιός στις παραστάσεις Kοριολανός (Robert Sturua), Επτά Επί Θήβας, Αντιγόνη, Κωμωδία των Παρεξηγήσεων (σκην. Γιώργος Κιμούλης), Machinal (Νικαίτη Κοντούρη).
Σαν βοηθός σκηνοθέτη έχει συνεργαστεί με τους Γιώργο Κιμούλη, Νικαίτη Κοντούρη, Λευτέρη Βογιατζή.
Τα τελευταία χρόνια εργάζεται σαν βοηθός σκηνοθέτη του Γιάννη Χουβαρδά (Εφιάλτης της ευτυχίας, Θείος Βάνιας, Ορέστης, Εμίλια Γκαλότι, Περικλής, Το Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα, Παραλλαγές Θανάτου).
Από το 2011-2013, δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη του Bob Wilson για την παράσταση "Οδύσσεια" που παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο και στο Piccolo Teatro.
Toν Μάρτιο του 2011, παρουσίασε με τη Λυδία Φωτοπούλου τη Ραψωδία Υ στο Εθνικό Θέατρο στα πλαίσια της παρουσίασης της Ιλιάδας του Ομήρου.
Τον Μάιο του 2012 παρουσίασε στο Εθνικό Θέατρο, το "Τοπία με Γυναίκες" με την Ιωάννα Παππά και τη Λένα Παπαληγούρα στον κύκλο των Αναγνώσεων.
Η Αντιγόνη είναι η πρώτη της σκηνοθεσία.
Πληροφορίες:
UNESCO
7 Place de Fontenoy 75352
Paris 07 SP France
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014, 19.30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
110 λεπτά
SITE: www.lykofos.org
http://www.facebook.com/lykofostheater
http://twitter.com/lykofostheater
