Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος τίμησε τη μνήμη του Δημήτρη Καρέλλη, του ηθοποιό που υπηρέτησε το θέατρο με «μοναστική αφοσίωση».
Την Κυριακή το μεσημέρι, μια παρέα ανθρώπων που γνώρισαν, αγάπησαν και έζησαν τον Δημήτρη Καρέλλη συναντήθηκαν στο «σπίτι» του απελθόντα ηθοποιού, στο Βασιλικό θέατρο του ΚΘΒΕ.
Περίπου 7 χρόνια μετά το θάνατό του, συνάδελφοί του από τη σκηνή του θεάτρου, και αγαπητοί του φίλοι μίλησαν για την ευγενική και ήπια προσωπικότητα του Δημήτρη Καρέλλη.
Στην εκδήλωση ομιλητές ήταν, ο ηθοποιός Δημήτρης Βάγιας, η ηθοποιός Βάσω Παπαχαραλάμπους, η ηθοποιός Μόνα Κιτσοπούλου, ο πολιτικός Στέλιος Παπαθεμελής ο σκηνοθέτης και διευθυντής Σπουδών της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ Γιάννης Ρήγας και η Οδηγός Σκηνής – Παραγωγός του ΚΘΒΕ, Χριστίνα Ζαχαροπούλου.
«Ο Δημήτρης Καρέλλης δεν ήταν μόνο ένας πολύ καλός ηθοποιός, αλλά ήταν και ένας από εκείνους που υπηρέτησαν το ΚΘΒΕ με πάθος και αφοσίωση έως το τέλος της ζωής του». Με αυτά τα λόγια ο στενός φίλος και συμπρωταγωνιστής του Δημήτρης Βάγιας, ξεκίνησε να μιλάει για τον φίλο του που έφυγε γρήγορα και άδικα, όπως είπε χαρακτηριστικά. Αναφερόμενος στην θεατρική του υπόσταση τόνισε: «Ο Καρέλλης ήταν ένας ηθοποιός που απέδειξε πως άντεχε και οργανικά τους μεγάλους ρόλους. Ρόλοι που απαιτούσαν εκτός του ταλέντου, τρομακτικές εντάσεις με μια φωνή, από τις ισχυρότερες στο θέατρο, κάποιοι υποστηρίζουν από τις ωραιότερες και που δε δίσταζε να την κακοποιεί συχνά παρασυρόμενος από την ορμή του πάθους. Σεμνός, άψογος πάνω στη σκηνή. Ευγενής μες όλους τους συναδέλφους χωρίς ίχνος βεντετισμού».
Η ηθοποιός και μαθήτριά του στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, Βάσω Παπαχαραλάμπους μίλησε για την αμεσότητα του τότε καθηγητή της, αποκαλύπτοντας στο κοινό ότι ο Δημήτρης Καρέλλης ήταν ο λόγος που έμαθε καλά ελληνικά και την ποντιακή διάλεκτο άριστα.
Η ηθοποιός και οικογενειακή φίλη του Δημήτρη Καρέλλη, Μόνα Κιτσοπούλου τόνισε το στοιχείο της πειθαρχίας που χαρακτήριζε τον Δημήτρη Καρέλλη, λέγοντας ότι πολλές φορές διαφωνούσε μαζί του για το γεγονός ότι δεν άφηνε ούτε στιγμή ελεύθερο τον εαυτό του. «Ήταν ταγμένος στο θέατρο και τους ρόλους που υπηρετούσε. Όλη του η ζωή ήταν η τέχνη του θεάτρου. Όταν μιλούσε για αυτό φώτιζε το πρόσωπό του. Το υπηρέτησε με κάθε κόστος ακόμη στην προσωπική του ζωή».
Τον Δημήτρη Καρέλλη πολλοί τον γνώριζαν, λίγοι τον ήξεραν πραγματικά. Ο πολιτικός και φίλος του Στέλιος Παπαθεμελής ξεδίπλωσε μια διαφορετική πτυχή του χαρακτήρα του, την ιδιαίτερη σχέση του με τη Θρησκεία. «Σε μια φάση της ζωής του ο Δημήτρης είχε έντονη μοναστική έφεση. Τελικά το Άγιον Όρος έχασε έναν Γέροντα, όμως το θέατρο κέρδισε έναν μύστη ευλαβή και φιλακόλουθο. Ο Δημήτρης έφερε τη σφραγίδα της δωρεάς. Και εποίησε ήθος. Υπήρξε άνθρωπος του δούναι και όχι του λαβείν. Τα σημάδια του περάσματός του παραμένουν και θα μείνουν άχρι καιρού ανεξίτηλα».
«Παραμυθένιος Πρίγκιπας. Ο μοναχός του θεάτρου. Ιδιότροπος σαν μικρό παιδί. Αλησμόνητη φωνή». Με αυτούς του χαρακτηρισμούς σκιαγράφησε τον Δημήτρη Καρέλλη ο σκηνοθέτης Γιάννης Ρήγας. Έτσι τον έζησε, αυτό θυμάται και έτσι τον αναπολεί κάθε φορά που νιώθει χρέος να μιλήσει για τον Δημήτρη Καρέλλη.
Σε ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα μίλησε η οδηγός σκηνής και παραγωγός του ΚΘΒΕ, Χριστίνα Ζαχαροπούλου. Συγκινημένη θυμήθηκε πολλές κοινές τους στιγμές στο σανίδι του ΚΘΒΕ υπογραμμίζοντας την ανθρώπινη του πλευρά, που έζησε η ίδια σε έντονες προσωπικές του στιγμές και κατέληξε: «Άγιος και φτωχοδιάβολος ο αγαπημένος μου Δημήτρης».
Στη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από θεατρικές παραστάσεις που πρωταγωνίστησε ο Δημήτρης Καρέλλης, κάνοντας ακόμη πιο αισθητή την απουσία του από τους κόλπους του Θεάτρου.
