Σαν σήμερα "έφυγε" μια από τις πιο καλλιεργημένες και βαθιά φιλοσοφημένες γυναίκες του ελληνικού θεάτρου, κινηματογράφου αλλά κυρίως των γραμμάτων. Η λογοτεχνική κράση της Ζωρζ Σαρή ήταν εκείνη που την απέσπασε από την υποκριτική και την εμπότισε με τη μαγεία του παιδικού πνεύματος, στο οποίο αφιέρωσε της ζωής της τα πιο γλυκά παραμύθια.
Γεννημένη το 1925 από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα, η Σαρή άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στη δραματική σχολή του Δ. Ροντήρη με αρχικό στόχο την ενασχόλησή της με την ηθοποιία.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλεψε ως ηθοποιός του θεάτρου στο Παρίσι, ενώ η πρώτη ταινία που έπαιξε στον κινηματογράφο είναι το «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, παραγωγή του 1958.
Αν και η δεν εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, οι επιλογές της ήταν εκλεκτές: ο «Ανθρωπος του τρένου» (1958) του Ντίνου Δημόπουλου ,«Φαίδρα» (1962) του Ζιλ Ντασέν, το «Εγκλημα στα παρασκήνια» (1962) του Ντίνου Κατσουρίδη για το οποίο κέρδισε το βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κ.α.
Μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, η Σαρή άρχισε να ασχολείται με την συγγραφή μυθιστορημάτων. Το πρώτο μυθιστόρημά της που εκδόθηκε το 1969 είναι ο «Θησαυρός της Βαγίας». Σημείωσε μεγάλη επιτυχία και υπήρξε η αφετηρία των παραπάνω από 20 μυθιστορημάτων που ακολούθησαν: Ανάμεσά τους «Το ψέμα», «Όταν ο ήλιος…», «Οι νικητές», «Σοφία» και το «Τελευταίο σκαλοπάτι» που εκδόθηκε το 2009.
Η ενασχόλησή της με την παιδική λογοτεχνία είναι εξίσου αξιοσημείωτη. Το 1973 εξέδωσε το «Γαϊτανάκι» που θεωρείται κλασικό για το είδος του. Αλλα έργα παιδικής λογοτεχνίας: «Ο Φρίκος ο Κοντορεβυθούλης μου», «Ο Αρλεκίνος», «Η πολυλογού».
Η Σαρή υπήρξε χρόνια φίλη της συγγραφέα Άλκης Ζέη και στο βιβλίο της , «Ε.Π.» εξιστορεί γεγονότα από την κοινή μαθητική ζωή τους.
Οι κινηματογραφικές εμφανίσεις της Σαρρή συνεχίστηκαν και μετά την χούντα: «Χάππυ Νταίη» (1976) και «Ελευθέριος Βενιζέλος» (1980) του Παντελή Βούλγαρη, «Γενέθλια πόλη» του Τάκη Παπαγιαννίδη.
Λογοτεχνικά βραβεία: Κρατικό Παιδικής Λογοτεχνίας (1994), Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της «Νινέτ» (1994) και «Ο χορός της ζωής» (1999). Το 1988 ήταν υποψήφια για το βραβείο Άντερσεν.
Πριν από μερικά χρόνια, το 2008, σε ημερίδα αφιερωμένη στα 40 χρόνια προσφοράς της Ζ. Σαρή στη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους, σημαντικά πρόσωπα του ακαδημαϊκού χώρου και της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας μίλησαν για τη ζωή και τη συμβολή του έργου της.
Πέθανε σε ηλικία 87 ετών στις 9 Ιουνίου του 2012.
Τρίτη 9 Ιουνίου 2015
