Στα νήματα που συνδέουν τον Τάσο Ζωγράφο με το μεταπολεμικό θέατρο, τον κινηματογράφο και τα εικαστικά επικεντρώθηκε η χθεσινή εκδήλωση (4/6) για τον γνωστό σκηνογράφο-ενδυματολόγο και εικαστικό καλλιτέχνη που φιλοξενεί η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων (Γερμανικού και Μυλλέρου - Κτήριο Μεταξουργείου) στο πλαίσιο της αναδρομικής του έκθεσης, η οποία θα διαρκέσει ώς τις 29 Ιουνίου. Προβλήθηκαν αποσπάσματα από ταινίες-σταθμούς στη σκηνογραφική του πορεία, ενώ για τον καλλιτέχνη μίλησαν οι σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, Κώστας Φέρρης, ο σκηνογράφος Αντώνης Χαλικιάς, η ηθοποιός Άννα Φόνσου, ο συγγραφέας Μήτσος Κασόλας, ο κριτικός κινηματογράφος Γιάννης Μπακογιαννόπουλος και η επιμελήτρια της έκθεσης Νέλλη Κυριαζή. Τον συντονισμό είχε ο σκηνοθέτης Νίκος Αλευράς.
Με παρουσία σε περισσότερες από 120 θεατρικές παραστάσεις, 200 ταινίες και σε μεγάλο αριθμό ποιοτικών παραγωγών στην τηλεόραση, ο Τάσος Ζωγράφος διέγραψε μια σημαντική τροχιά στον χώρο της σκηνογραφίας, όπου καθιερώθηκε το 1955 με την πρώτη σκηνογραφική του δουλειά στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Ο Δράκος".
Έχοντας γεννηθεί το 1926 στη Λιβαδειά κι έχοντας περάσει τα εφηβικά του χρόνια στην κατοχική Αθήνα, έμαθε από νωρίς να χαράζει το όραμα για ελευθερία στο λινόλεουμ. Έτσι, τα πρώτα του έργα δεν ήταν άλλα από στάμπες και κείμενα για τις προκηρύξεις της Αντίστασης. Αργότερα ειδικεύτηκε στις πλαστικές κατασκευές, ενώ σημαντικό μέρος της έμπνευσής του κατέθεσε σε σκηνικά και κοστούμια για περισσότερες από 200 ταινίες, ανάμεσά τους οι «Θανάση πάρε τ' όπλο σου» (1972) του Ντίνου Κατσουρίδη, «Παραγγελιά» του Π. Τάσιου (1980), «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Ν. Τζήμα (1980), «Ρόζα» του Χρ. Χριστοφή (1982), «Η Σκιάχτρα» του Μ. Μανουσάκη (1985), «Ένας ερωδιός για τη Γερμανία» του Στ. Τορνέ (1987), «Oh Babylon» του Κ. Φέρρη (1989), «Η Αριάδνη μένει στη Λέρο» του Θ. Ρακιντζή (1993).
Με 5 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ένα κρατικό βραβείο Σκηνογραφίας Κινηματογράφου κι ένα βραβείο Ελληνικής Τηλεόρασης για τη σκηνογραφία στα "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά", αλλά και για τη σειρά "Γ. Βιζυηνός", παράλληλα φιλοτέχνησε περισσότερες από 120 σκηνογραφίες για το θέατρο. Με τη ζωγραφική άρχισε να ασχολείται σχετικά αργά, στα 45 του χρόνια, και το 1979 έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση στον "Ζυγό". Έκτοτε δεν σταμάτησε να ζωγραφίζει εκθέτοντας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
(ΠΗΓΗ: Η ΑΥΓΗ)
(Πηγή φωτογραφίας)
