Η όπερα «Ηλέκτρα» του Θωμά Μοσχόπουλου το περασμένο καλοκαίρι
παίχτηκε στο Stratford Shakespeare Festival στο Οντάριο του Καναδά και απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Θα τα μάζευε και θα έτρεχε σε άλλους τόπους, αν ήταν πιο νέος, λέει. «Αυτό που διαπίστωσα στον Καναδά είναι ότι σε μια χώρα που είναι χαοτικά μεγάλη, οι άνθρωποι είναι περισσότερο αλληλέγγυοι. Ο ανταγωνισμός τίθεται σε μια πιο υγιή βάση. Εμείς είμαστε μικροί αυτοκράτορες και φεουδάρχες στον τομέα μας. Μπήκα στον πειρασμό να μείνω στον Καναδά. Αν ήμουν 30 χρόνων, δεν θα το σκεφτόμουν, θα πήγαινα. Τώρα, όμως, όχι. Δεν ξέρω αν είμαι πιο φοβισμένος ή λιγότερο εγωιστής. Μπορεί να ισχύουν και τα δύο. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να βγάλουμε τη δουλειά μας έξω, επειδή υποτιμάμε τον εαυτό μας σε τεράστιο βαθμό. Εχουμε και το κόμπλεξ ότι πρέπει κάποιος να μας ανακαλύψει. Γιατί είμαστε τόσο ηττοπαθείς; Υπάρχουν πράγματα που βρίσκω αφόρητα στην Ελλάδα, όμως δεν θεωρώ λύση τη φυγή. Ο,τι έκανα στο εξωτερικό το έκανα ως Ελληνας που δούλεψε εδώ. Στην Ελλάδα πιάνεις πολύ νωρίς “ταβάνι” και αυτό που γίνεται συνήθως είναι ότι αρχίζεις να “κλαδεύεις” τους γύρω σου για να εξακολουθείς να φαίνεσαι πιο ψηλός».
