ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ "ΦΟΥΡΝΟΣ"

"Η ΑΡΧΗ - ΑΘΗΝΑ 1895 - ΥΛΙΚΟ ΡΟΐΔΗΣ"

Βασισμένο στο έργο του Εμμανουήλ Ροΐδη "Το παράπονο του νεκροθάπτου".

Τι συμβαίνει όταν ένας νέος άνδρας από τους αγανακτισμένους του 2013 ανακαλύπτει την αποκαλυπτική περιγραφή των διαπλεκομένων γεγονότων του 1895 στο έργο του Εμμανουήλ Ροΐδη;

Η παράσταση, μέσα από την περίτεχνη και διεισδυτική ειρωνεία του έργου του Εμμανουήλ Ροΐδη, παρουσιάζει την αρχή της καταστροφής που βιώνουμε σήμερα, τη βίαιη διάλυση του ελληνικού μικρόκοσμου που αναπτυσσόταν ομαλά με τούς δικούς τού κανόνες σε νησιά και πόλεις για το χτίσιμο ενός διεφθαρμένου πελατειακού κράτους στοιβαγμένου σε μια υδροκέφαλη πρωτεύουσα.

Μέσα από την επαφή ενός σύγχρονου νέου με το αυτούσιο κείμενο του Ροΐδη, αποκαλύπτεται σαν χείμαρρος η αρχή των σημερινών δεινών. Με χιούμορ, σαρκασμό, χωρίς μελοδραματισμούς και επαναστατικά κατεστημένα, όπως ακριβώς απαιτεί η εποχή.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία, εικαστική εγκατάσταση, συμπληρωματικά κείμενα: Μάνθος Σαντοριναίος
Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος
Μουσική επιμέλεια: Ευγένιος Αρβανιτάκης
Επιμέλεια κοστουμιών: Άννα Σαντοριναίου
Γραφιστικά: Άννα Μελή
Συμμετοχή: Θωμάς Μάνθιος
Μια παραγωγή του Θεάτρου Φούρνος.

Ερμηνεία: Βασίλης Ζαϊφίδης

Συμμετείχαν στη προεργασία για το ανέβασμα του έργου: Η Σίσσυ Τσιάκα (εικαστικός), καθώς και όλοι οι συντελεστές της παράστασης. Ερευνητικό μέρος: Μάνθος Σαντοριναίος, Κατερίνα Μπαλλή, Κλεοπάτρα Κατσαλή (αρχιτέκτονες).

Τετάρτη 08 Οκτωβρίου 2014

"ΕΛΑΤΕ Σ' ΕΜΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ"

Ελεύθερη διασκευή από την Ομάδα 92 της νουβέλας του Πιέρο Κιάρα "La spartizione" και της ομώνυμης ταινίας του Αλμπέρτο Λατουάντα.

Το έργο περιγράφει τη σχέση ενός δημοσίου υπαλλήλου με τρεις ανύπαντρες αδελφές, στην εποχή του Μεσοπολέμου, στη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι. Η πρόσκληση για έναν καφέ έχει ανατρεπτικές εξελίξεις, οδηγεί τους ήρωες σε οριακές καταστάσεις και ένα απρόσμενο τέλος. Με πολύ χιούμορ, πολλές φορές μαύρο και με σπαρταριστές σκαμπρόζικες καταστάσεις, το έργο επίκαιρο όσο ποτέ δεν είναι παρά ένα αλληγορικό σχόλιο στη γέννηση, την άνοδο και την πτώση του φασισμού.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης
Σκηνικός χώρος - Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Επιμέλεια κίνησης: Κική Σελιώνη
Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος
Φωτογραφίες: Γιώργος Μαρινάκης, Γεωργία Σιέττου, Στέλιος Δανιήλ
Μακέτες: Βασίλης Παπαδάτος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Καρτάνου

Παίζουν:
Θανάσης Κουρλαμπάς, Μαρία Καρακίτσου, Ευγενία Μαραγκού, Γιώργος Σκυριανός, Στέλλα Χατζημιχελάκη

Δευτέρα 06 Οκτωβρίου 2014

"ΦΕΥΓΟΥΣΑ ΚΟΡΗ"

Με καμβά το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Μια ψυχή", πλέκονται στους ήχους του κλαρίνου και ξετυλίγονται παραμύθια, νανουρίσματα και μοιρολόγια.

Η Μίρκα Γεμεντζάκη υπήρξε η δασκάλα φωνής που με τον μαγικό της τρόπο αναζητούσε με τον κάθε μαθητή της τη μοναδική βαθύτερη ουσία και ρίζα της φωνής του. Η παράστασή της "Φεύγουσα κόρη" υπήρξε το αποτέλεσμα της συνεργασίας της με την ηθοποιό Ρηνιώ Κυριαζή, την οποία οδήγησε σε ένα ταξίδι έρευνας και καταγραφής υλικού παραμυθιών, αφηγήσεων, τραγουδιών, νανουρισμάτων, αλλά, κυρίως, μοιρολογιών που μελέτησε δίπλα σε μοιρολογίστρες, που δέχτηκαν να της διδάξουν την τέχνη αυτή.

Η παράσταση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2005 και δεν σταμάτησε να παίζεται μέχρι και τον Απρίλιο του 2013, πάντα σε μέρη ιδιαίτερης ομορφιάς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με την αδιάκοπη παρουσία της Μίρκας η οποία, δυστυχώς, έφυγε τον Αύγουστο του 2013.

Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Μια ψυχή" έδωσε τον απαραίτητο καμβά για να ξετυλιχτεί το νήμα του κύκλου της ζωής μέσα από το νανούρισμα, το παραμύθι, το μοιρολόι της μάνας, της γιαγιάς και της κόρης. Ο λόγος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και η αυθεντική διάλεκτος των παραμυθιών υποδηλώνουν μουσικά την έκφρασή τους και οδηγούν τον ηθοποιό στην τέχνη της αφήγησης. Ξεχασμένοι ήχοι και τρόποι ευελπιστούν να φέρουν τον κάθε θεατή κοντά στο δικό του παρελθόν και τόπο.

Η παράσταση πρωτοπαρουσιάστηκε στην Πάτρα στο θέατρο Λιθογραφείον,τον Δεκέμβριο του 2005, μεταφέρθηκε στο θέατρο Φούρνος στην Αθήνα και έπειτα παίχτηκε στο θέατρο του Νέου Κόσμου μέχρι τον Ιανουάριο του 2007. Ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ των Δημητρίων 2006 και στο φεστιβάλ Προτάσεις της Πειραματικής σκηνής τέχνης 2012, τη Σκιάθο, μετά από πρόσκληση του Μουσείου Παπαδιαμάντη, την Κω, το Ηράκλειο της Κρήτης, τη Μυτιλήνη, τη Μεθώνη και την Κυπαρισσία, τον Άγιο Στέφανο Αττικής, τα Ιωάννινα, την Πρέβεζα, το Καπέσοβο και το Γρεβενίτι Ζαγορίου, το Μέτσοβο, τα Πράμαντα Τζουμέρκων, τους Γαργαλιάνους, την Ελευσίνα στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αισχυλείων, την Κύπρο και τη Χίο, το Αγρίνιο, τις Σέρρες, τη Λάρισα, την Κέρκυρα και την Καβάλα μετά από πρόσκληση των αντίστοιχων ΔηΠεΘε.

Η "Φεύγουσα κόρη" παρουσιάστηκε εκτός Ελλάδας, καλεσμένη στο διεθνούς φήμης φεστιβάλ Brave festival στο Wroclaw της Πολωνίας το 2008.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Μίρκα Γεμεντζάκη
Κλαρίνο: Μανούσος Πλουμίδης
Κοστούμι: Μανώλης Καρυωτάκης
Φωτογραφίες: Γιάννης Βλασταράς
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπακάλμπασης

Ηθοποιός: Ρηνιώ Κυριαζή

Διάρκεια: 60 λεπτά