Ωρα έξι το απόγευμα και μάζευες
την άγκυρα να ελευθερωθεί το σπίτι.
Μάζευες τα σκοινιά κι άναβες τις μηχανές
να φύγει το σπίτι, να σαλπάρει το σπίτι
και να ταξιδέψει
στο άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε
και σ' εκείνο το θεόνυμφε που υποσχόταν δόξες. Μάνος Ελευθερίου
Πέντε τυχεροί άνθρωποι έχουν έναν τόπο για να επιστρέφουν. Έναν τόπο μακριά, έναν τόπο μικρό που να χωράει όλον τον κόσμο. Κέρκυρα, Ρόδος, Πάτμος, Πόρος και πάλι Κέρκυρα.
"Δίπλα στη θάλασσα, να ξυπνάω και να βουτάω στο νερό. Να μην έχω πρόγραμμα, να μη σκέφτομαι τίποτα. Κέρκυρα, χρυσάφι από τον ήλιο σου κι ασήμι απ’ το φεγγάρι." Φαίη Ξυλά
"Αν καταφέρω να έχω ένα κενό δύο μηνών που θα το περάσω εκεί, στη Ρόδο. Θα πάω στο χωριό, να δουλέψω στο χωράφι, να ηρεμήσει το κεφάλι μου, να κάνω ένα μπάνιο, να βάλω πατάτες, καρπούζι
". Γιώργος Χρυσοστόμου
"Το ότι μεγάλωσα μεταξύ δύο τόπων, του Πόρου και της Αθήνας, ήταν για μένα πολύ ενδιαφέρον. Ο συνδυασμός των στοιχείων του νησιού και της πόλης." Δανάη Σκιάδη
"Η μυρωδιά του νυχτολούλουδου στις νυχτερινές μου βόλτες στην Πάτμο, από όπου και κατάγομαι. Από παιδί, κάθε καλοκαίρι ήμουν στο νησί. Ακόμα και τώρα, όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάω 1-2 φορές τον χρόνο." Βίκυ Παπαδοπούλου
"Καλοκαίρι, Γαρίτσα, Κέρκυρα. Πανηγύρι, οι φωτιές του Άη-Γιάννη, τα βαλσάκια που έπαιζε η ορχήστρα πριν το ρίξει στα παραδοσιακά, η τσίκνα απ’ τις σούβλες, τα λαμπιόνια, τα πλαστικά παιχνίδια, οι μεγάλοι στο τραπέζι. Να βραδιάζει κι εμείς να κοιμόμαστε ιδρωμένα στις καρέκλες." Αλεξάνδρα Κ*
Χρύσα Φωτοπούλου
