Χθες, ο κύριος Κιρκινέζος (φώτο) έβγαλε μία ανακοίνωση στην οποία δήλωνε πως πλήρωσε "τους πάντες στο ακέραιο" και πως με τον κύριο Τσακνή κι εμένα “θα τα πει στα δικαστήρια”. Αμφισβητείται βέβαια η έκφραση “στο ακέραιο” ως υπερβολική, αλλά δεν πειράζει, ας είναι κι “έναντι”, Φάνη μου, κι ας χαρούν όσοι τα πήραν! Γιατί αυτό που συνέβη όλη την ημέρα χθες ήταν κάτι το συγκλονιστικό! Δε μπορείτε να φανταστείτε πόσα ευχαριστήρια μηνύματα και τηλεφωνήματα έχω λάβει, από δεκάδες ανθρώπους, στους οποίους ο κύριος Κιρκινέζος χρωστούσε εδώ και πάρα πολύ καιρό δεδουλευμένα! Στην αρχή δεν καταλάβαινα, αλλά μετά μου εξηγούσαν.
Όλη μέρα χθες - ξαφνικά κι απ’ το πουθενά - δεχόντουσαν έκπληκτοι τηλεφωνήματα απ’ το γραφείο του, ενώ τόσον καιρό αδιαφορούσε στις εκκλήσεις τους. Τους τηλεφωνούσαν και τους έλεγαν να περάσουν να πληρωθούν! Τα έχαναν οι άνθρωποι! Νόμιζαν πως τους δούλευαν. Έφτασε στο σημείο σε άλλους να στέλνει χρήματα στο σπίτι τους και άλλους να πηγαίνει στο χώρο εργασίας τους και να τους τα δίνει σε φάκελλο. Επικρατούσε πανικός. Είναι αλήθεια και είναι γεγονός! Δεν είναι τρολιά.
Και να σκεφτείτε, ούτε καν ζητούσε “δήλωση μετανοίας” από όλους. Μόνο από μερικούς. Οι περισσότεροι πάντως τον “έγραφαν” και δεν έδιναν σημασία σ’ αυτή του την απαίτηση, σε αντίθεση με άλλους, που βιαστικά, χωρίς σκέψη - γιατί ίσως ποτέ δεν είχαν - την υπέγραφαν.
Έπεσαν λοιπόν χρήματα πολλά τη χθεσινή ημέρα. Χθες, 9 Σεπτεμβρίου, Ιωακείμ και Άννας, ήταν ημέρα πληρωμών Κιρκινέζου! Εύχομαι να μη χρειαστεί αυτή τη μέρα πληρωμών να τη γιορτάζουμε μόνο μια φορά το χρόνο, γιατί οι οφειλές συνεχίζονται. Χθες, εκτός απ’ αυτούς που εργάστηκαν στις “Θεσμοφοριάζουσες” - κι αυτό είναι το πιο φοβερό! -, πλήρωνε και όσους είχαν εργαστεί σε πάρα πολλές παραστάσεις του Θεάτρου Ακροπόλ (Επιθεωρητή, Έμπορο της Βενετίας κ.α.) και ήταν απλήρωτοι. Αν με είχαν ειδοποιήσει απ’ το πρωί, θα είχα στείλει σήμα σε όλον τον κόσμο, γιατί είναι αρκετός. Δεν ξέρω αν θα το συνεχίσει και σήμερα. Τρέξτε, όσοι προλάβετε! Ανεξακρίβωτες πληροφορίες αναφέρουν, πως δεν αποκλείεται, με τη φούρια που είχε, να πήραν χρήματα και κάποιοι που περνούσαν τυχαία από εκεί. Μία τρέλα επικρατούσε.
Ρε Φάνη, πρέπει να το ομολογήσω: είσαι θεατρικότατος! Όταν δε θες να πληρώσεις δεν πληρώνεις κανέναν κι ας ψοφήσει, αλλά όταν σου ξυπνήσει η όρεξη να πληρώσεις, είσαι ικανός να δίνεις και σ’ αυτούς που δε χρωστάς. Δεν είσαι απλός κουβαρντάς, είσαι μπαρόκ τύπος, ρε φίλε!
Χαίρομαι πάντως σοβαρά και ειλικρινά (πέρα απ’ το υπερβολικό και αστείο της χθεσινής κατάστασης), χαίρομαι που όλη αυτή η φασαρία έδωσε τουλάχιστον τη δυνατότητα να πληρωθούν κάποιοι άνθρωποι μετά από τόσο καιρό!
Τώρα, το πού βρήκε τόσα πολλά χρήματα ξαφνικά και μέσα σε μία μέρα, ενώ αδιαφορούσε τόσα χρόνια επιδεικτικά, ποιοι του τα έδωσαν, αν του τα έδωσαν και γιατί του τα έδωσαν, είναι ερωτήματα, που, όταν έρθει η ώρα του, ελπίζω ν’ απαντηθούν. Γιατί αν δεν είχε, να τον καταλάβαινα (σ’ αυτή τη χώρα άλλωστε κι αυτήν την εποχή, οι περισσότεροι χρωστάμε κάτι σε κάποιους), αλλά αν είχε χρήματα, ποια ήταν η αιτία, που ταλαιπωρούσε τόσο κόσμο, τόσο καιρό; Ούτως ή άλλως όμως θα έχει συνέχεια αυτή η ιστορία. Δεν πρόκειται να τελειώσει έτσι. Σήμερα απλώς θέλω να πιστεύω, πως τελειώνει ο “πόλεμος των ανακοινώσεων”.
Όσο για τα δικαστήρια, που απειλεί τον κύριο Τσακνή κι εμένα, δεν είναι ευπρεπές να πω αυτό που σκέφτομαι. Ο φίλος μου ο Νίκος Καλογερόπουλος στον “Καραϊσκάκη” του, το έχει πει πιο ποιητικά. Το μόνο που μου επιτρέπεται να πω είναι, πως “δε μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου”.
