Αυτή η βροχή μ' αρέσει. Γιατί στη φωτογραφία φαίνεται ως κάτι ωραίο, κάτι που δε θα λειτουργήσει ως εμπόδιο. Δε θυμάμαι ποια μέρα του Ιούλη ήταν, όταν λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει η παράσταση "Ο Άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα", έπιασε βροχή. Και βροχή δυνατή. Αλλά σιγά..
Δεν απογοητεύτηκε κανείς, έκαναν τα τρελά τους, κάποιος απαθανάτισε τον υδάτινο ημι-πανικό και εγώ σήμερα κάτω από αυτή την εικόνα αφήνω ένα σχόλιο που δεν έχει να κάνει με τίποτε άλλο παρά με την αναγκαιότητα της συνάφειας μεταξύ σκέψης και πράξης.
Οι άνθρωποι της ομάδας αυτής (Εν Δυνάμει) το πιστεύουν: Όλα είναι δυνατά.
Γι' αυτό και εκείνη τη μέρα όλα έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν.
Στη Θεσσαλονίκη, ξανά, η παράσταση. Τον δεύτερο μήνα του φθινόπωρου.
Χρύσα Φωτ.
