Στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για το θέμα της συνεργασίας των δύο φορέων για την παράσταση «Η Αυτοκρατορία» του Γ. Βέλτσου, σε σκηνοθεσία Μ. Μαρμαρινού, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Γιώργος Εμμανουήλ Λαζαρίδης ευχαρίστησε το ΚΘΒΕ για τη συνεργασία καθώς, όπως είπε, είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια προσπάθεια τέτοιας έντασης από τους δύο φορείς στο συγκεκριμένο χώρο. «Για το Μέγαρο είναι μεγάλη χαρά να βλέπει τη χρήση του Φουαγέ του με τέτοιο τρόπο. Ελπίζουμε ότι αυτή η σύμπραξη αποτελεί μόνο την αρχή πολλών ακόμη συνεργασιών στο μέλλον» είπε.
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Γιάννης Βούρος ο οποίος τόνισε: «Μέσα στους βασικούς στόχους που είχαμε θέσει ήταν και ο στόχος της εξωστρέφειας, που μεταφράζεται ως προσπάθεια δραστηριότητας στο εξωτερικό αλλά και συνεργασιών με τους φορείς της πόλης. Έτσι χαράχτηκε ένα πρόγραμμα που συμπεριέλαβε και το ΜΜΘ και έτσι προέκυψε η πρώτη συνεργασία».
Αναφερόμενος σε δημοσιεύματα, διευκρίνισε ότι «Δε βάζει στοιχήματα με χρήματα του Δημοσίου και δεν παίζω με τις καριέρες των συναδέλφων. Επενδύω και προσδοκώ ότι αυτές οι επενδύσεις θα αποδώσουν ανάλογα για την πόλη, για τον πολιτισμό και το ΚΘΒΕ».
«Το ΚΘΒΕ έχει ένα πολύ βασικό στόχο» είπε, «να υπηρετήσει το κλασσικό αλλά είναι και χρέος του να γίνει πυρήνας καλλιτεχνικής αναρχίας, έρευνας και πρωτοπορίας. Σ’ αυτή τη λογική όταν ο Γ. Βέλτσος μου έστειλε κείμενά του θεώρησα ότι το ιδανικό ζευγάρι για να υλοποιήσει το έργο του θεατρικά ήταν ο Μιχαήλ Μαρμαρινός».
Δήλωσε ευτυχής για τη συγκεκριμένη συνεργασία γιατί όπως τόνισε «Δεν βαδίζω στην πεπατημένη αλλά στο δρόμο του ρίσκου της έρευνας της πρωτοπορίας εναλλακτικής πρότασης έξω από τους σκοτεινούς τοίχους ενός δημόσιου φορέα, αλλά στο φως, στην κρίση, στην κριτική και στη συμμετοχή».
Από την πλευρά του ο συγγραφέας Γ. Βέλτσος μιλώντας για το συγκεκριμένο έργο είπε «Η Αυτοκρατορία» δεν είναι παρά αυτό που ζούμε και πρόσθεσε: «Τα κείμενά μου είναι ένα τεστ νοημοσύνης. Μπορεί κανείς να δοκιμάσει τη νοημοσύνη του, να δοκιμάσει δηλαδή όχι μόνο πόσο τα εννόησε αλλά και πόσο δημιουργικά μπορεί να τα παρανοήσει. Γιατί αυτό έχει σημασία. Σημασία έχει το μέτρο όχι της εννόησης ενός κειμένου αλλά της παρανόησης, εκεί δηλαδή που μπαίνει ο αναγνώστης ή ο θεατής στη δουλειά της έμπνευσης ως εάν εκείνη τη στιγμή ο συγγραφέας έπρεπε να αποσυρθεί».
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Μιχαήλ Μαρμαρινός δήλωσε ότι «Το κείμενο της Αυτοκρατορίας είναι μια πρόκληση γι’ αυτό που λέμε θέατρο ή θεατρική παράσταση ή θεατρική γλώσσα. Κάποια έργα σε υποχρεώνουν στην άρθρωση μιας γλώσσας που ακόμη δεν γνωρίζεις. Κι αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον». «Αυτή η παράσταση έχει ένα εσωτερικό ρίσκο, αλλά το ρίσκο είναι ο ορισμός της τέχνης» συμπλήρωσε.
Μιλώντας για την επιλογή του χώρου, εξήγησε ότι ήταν στόχος από την αρχή η παράσταση να «φύγει» από τους λεγόμενους θεατρικούς χώρους. Μπαίνοντας σε αναζήτηση χώρων επιλέξαμε το «Φουαγιέ του Μ2», καθώς ο συγκεκριμένος χώρος είναι αποκαλυπτικός, είναι μια δυνατότητα και όχι μια κατάσταση.
Σχολίασε επίσης την έναρξη της συνεργασίας του ΚΘΒΕ με το ΜΜΘ λέγοντας ότι «είναι σημαντικό ότι η συνεργασία αυτή έφερε κοντά δύο πολύ μεγάλους πολιτιστικούς οργανισμούς της πόλης, οι οποίοι εξ ορισμού λόγω φυσικού μεγέθους έχουν μια κατανοητή φυσική αδράνεια. Το ότι αυτοί οι οργανισμοί πολύ γρήγορα κατάφεραν να φτάσουν σ’ αυτό το σημείο, είναι κάτι που πρέπει να σταθούμε διότι με όρους Παλαιάς Διαθήκης είναι… κοσμοϊστορικό γεγονός».
Τέλος, μίλησε για «ιδεολογική στήριξη» του Γιάννη Βούρου, αλλά και για το υψηλό επίπεδο του δυναμικού των ηθοποιών του ΚΘΒΕ, που του επέτρεψαν τη συνεργασία με το ΚΘΒΕ.
Τέλος, το λόγο πήρε ο Δημοσθένης Γρίβας που υπογράφει τη μουσική της παράστασης, «ένας μουσικός ιδιαίτερου ταλέντου» όπως τον χαρακτήρισε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο οποίος χαρακτήρισε τη συνεργασία «μεγάλη τιμή και όνειρο ζωής».
«Η Αυτοκρατορία» ( I Have your Data) του Γιώργου Βέλτσου
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Έναρξη: Ιανουάριος 2015
Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Φουαγιέ Κτιρίου Μ2
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, παρουσιάζουν, σε συμπαραγωγή, το έργο του Γιώργου Βέλτσου «Η Αυτοκρατορία» (I Have your Data), σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
Πρόκειται για μια «γέφυρα δημιουργικής συνεργασίας» που ενώνει τους δύο μεγαλύτερους πολιτιστικούς Οργανισμούς της Θεσσαλονίκης σε μια συμπαραγωγή η οποία πραγματοποιείται στο πλαίσιο της εξωστρέφειας και της σύζευξης των δημιουργικών δυνάμεων της πόλης.
Η παράσταση «Η Αυτοκρατορία» ( I Have your Data) θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στο Φουγιέ Κτιρίου Μ2 (που θα χρησιμοποιηθεί πρώτη φορά για τέτοια χρήση), από τον Ιανουάριο 2015.
Η Αυτοκρατορία παρουσιάζεται για πρώτη φορά από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
«Έγραψα την Αυτοκρατορία μέσα στο αδιέξοδο του χρόνου. Την είδα πρώτα μέσα στους χρόνους των ρημάτων, δηλαδή μέσα από την ακριβολόγο ιδιότητα της γραμματικής, που διατυπώνει στα ρήματα, στις εγκλίσεις τους και τις φωνές, όλη την παλλόμενη αγωνία ενός σώματος, όταν υποφέρει το τέλος του χρόνου, και, επειδή μιλά, γερνά αναζωογονούμενο.
Μη έχοντας δική μου γλώσσα άλλη παρά των μεγάλων δραματουργών, προβλέποντας το αδιέξοδο λόγω της γραφής των άλλων, αναγνωρίζοντας συγχρόνως στην ποίηση τη διαβατήρια συνθήκη προς το θέατρο, γνωρίζοντας επίσης, πως και η συνθήκη αυτή δεν είναι ικανή για να φανεί το θεατρικό έργο στη σκηνή, έγραψα την Αυτοκρατορία μέσα στον κυκεώνα του να γράφεις ό,τι δεν μπορείς να γράψεις και παρά ταύτα, να το επιτελείς.
Έδειξα ό,τι με συσκοτίζει και γι’ αυτό παρέδωσα την Αυτοκρατορία στον Μιχαήλ Μαρμαρινό. Ο Γιάννης Βούρος, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, τόλμησε να αναδεχθεί το τολμηρό εγχείρημα».
Γιώργος Βέλτσος
Αυτή η Στιγμή – κατά την οποία εσείς διαβάζετε αυτά τα λίγα λόγια, αυτές τις λίγες σκέψεις μου --«διαβάζετε τις σκέψεις μου!,» --
είναι ένας Χρόνος πλασματικός, αληθινός, μακρύς.
Μακρύς, διότι ενώ γράφονταν καιρό πριν, (25 Μαΐου, ημέρα των εκλογών, μέσα σε ένα τρένο που διέσχιζε την Ελλάδα), εσείς τις διαβάζετε σήμερα, τώρα.
Πλασματικός, διότι αυτό το τώρα είναι πλασματικό, μιας και γεννήθηκαν σε κάποιο άλλο, παλαιότερο τώρα.
Αληθινός, διότι, πέρα από όλα αυτά, αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή –να διαβάζετε τις σκέψεις μου, τώρα– είναι γεγονός, και δεν αμφισβητείται.
Αυτός είναι ο χρόνος λοιπόν στην ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
Ένα διαρκές μυθικό παρελθόν, μια Παλαιά Διαθήκη συμπιεσμένη σε ένα παρόν σημερινό, σημαντικό, απόξενο, αδιαμφισβήτητο:
αυτή η στιγμή μπροστά στα μάτια σας.
Αγαπητοί μου μάρτυρες, χαρείτε όσο μπορείτε το ψεύδος του Χρόνου.
Μιχαήλ Μαρμαρινός
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Διανομή: Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Ελένη Κιλινκαρίδου, Γιώργος Κολοβός, Κατερίνα Λούρα, Ηλέκτρα Νικολούζου, Χρήστος Νταρακτσής, Χρήστος Παπαδημητρίου, Μιχάλης Σιώνας, Φίλιππος Τσαουσέλης, Ανδρομάχη Φουντουλίδου, Ορέστης Χαλκιάς, Μαρίνα Χατζηιωάννου.
