Δεν είμαι άνθρωπος που έχει ρέντα στον αντίλογο. Δεν έχω δύστροπα κύτταρα, ώστε να μη μ' αρέσει τίποτα. Την παντοδυναμία των εγχώριων "σταρ", όμως, δεν μπορώ να την υποφέρω. Υπήρχε λόγος να βραβευτεί ο Σάκης Ρουβάς, χθες, στο Μέγαρο, με το βραβείο Αρχαίου Δράματος;
Μα, λίγο να συνέλθουμε. Υπάρχουν δύο οφθαλμοφανή δεδομένα: η συμμετοχή του στις "Βάκχες", το αγαλματένιας προέλευσης κορμί του φάνηκε και θαυμάστηκε από τις 4 γενιές κοριτσιών και αγοριών. Κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος. Η βράβευσή του είναι μια ακόμη απόδειξη ότι, αν κάτι δουλεύει ρολόι σ' αυτή τη χώρα, αυτό είναι η συστηματική επιβράβευση της ματαιοδοξίας. Με λάμψη, χρώμα, φιλιά με κραγιόν, φλας (παχύ σίγμα), δηλώσεις, ευχαριστίες κτλ.
Ο Ρουβάς, για να συνταχθώ με τη γνώμη των θιγμένων πλατώ, των νοικοκυραίων και των απανταχού Ρουβιτσών, είναι σ' αυτό που κάνει άφθαστος. Σύμφωνοι. Η -ελαφρά τη καρδία όμως- μετοίκησή του δε θα είναι αναίμακτη. Να το ξέρει. Συμφωνώ ότι τα περισσότερα βραβεία είναι χωρίς αντίκρυσμα, αλλά, να, μια θλίψη υπάρχει, όταν το ίδιο πρόσωπο που τραγουδούσε τους λυγμούς του Καρβέλα για τα μακαρόνια με τον κιμά, βραβεύεται και για τη συμμετοχή του σε Αρχαίο Δράμα. Αν εσένα σου κάθεται καλά, δε θα μαλώσουμε. Δε θα είναι το μόνο, φαίνεται, που σου κάθεται καλά.
Comments
Εσείς προφανώς δεν έχετε γνωρίσει την αποδοχή του κόσμου και σας ενοχλεί αυτό: Ένδειξη της δικής σας προσωπικής ματαιοδοξιας που θρέφει τα δυστροπα - οσο κι αν το αρνείστε - κύτταρά σας.
Κατα βάθος θα θέλατε να είστε και αναγνωρίσιμη και φωτογραφίσιμη και όλα τα - σιμη που γκρινιάζετε γι' αυτά κατά καιρούς...
Εύχομαι να είχατε έστω και λιγη από τη λάμψη του Σάκη Ρουβά και την αγάπη του κόσμου. Η Χρυσούλα Διαβάτη έχει ξεχάσει σίγουρα πως η Ρένα Βλαχοπούλου που είναι δασκάλα και παράδειγμά της (και πολλών άλλων σχολή) ξεκίνησε απο τραγουδίστρια
και κατέκτησε θέατρο και κινηματογράφο χώρις κανένα μάθημα σε δραματική σχολή. Το ταλέντο είναι έμφυτο και "θείο χάρισμα", όπως είπε και η κ. Διαβάτη. Κάτι που μάλλον εσείς δε μπορείτε να χωνέψετε.
Είναι αλήθεια θλιβερό αυτό που έχετε γράψει, και πιστεύω ότι το παραπάνω κείμενο φωτογραφίζει κατά κάποιον τρόπο και την ψυχη του συντάκτη του.
Απονέμω λοιπόν και σε εσάς ένα βραβείο, το "Βραβείο Δηθενιάς".
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ
RSS feed for comments to this post