Παραλήρημα
Δίνονται και βραβεία. Ναι.
Είδα ανθρώπους να χάνουν τη γη κάτω απ' τα πόδια τους για τις υποψηφιότητες, τις τελετές, τον νικητή. Εν τέλει, για τον ίδιο τον θεσμό των βραβείων.
Άκουσα τον μίζερο λυγμό τους για τη διαρκή τους απουσία από το κουβεντολόι της επικαιρότητας. Από το πρώτο πλάνο του χώρου.
Πάλι είναι "ευτυχισμένοι στην καλή τους μοίρα", τυχεροί που δεν είναι στα "κυκλώματα που προωθούν αυτά τα στημένα πανηγύρια".
Τι άσκημοι τύποι, όταν τάχα μου απαξιώνουν τις διακρίσεις και το νταβαντούρι και λένε "καλά που είμαι στη σεμνή μου αφάνεια".
Αλλά λένε ψέματα.
Γιατί είναι ανεπαρκείς, δανειζόμενοι συνεχώς τις ζωές των άλλων.
Νατάσα Χανιώτη
