Κατάθεση φρίκης εκ των προτέρων.
Αν όχι φρίκης, σίγουρα απόγνωσης. Αλλά και τα δύο συναισθήματα μαζί με εξυπηρετούν. «Μια αναβίωση της αθηναϊκής Επιθεώρησης στο Badminton.» Με «γραφιά» τον αρχικουτσομπόλη της τηλεοπτικής ρούγας Άγγελο Πυριόχο. Που την ώρα της σιέστας θρονιαζόταν δίπλα σε θηλυκές υπάρξεις με τσίχλα κολλημένη στον εγκέφαλο και έβαζε την επιστημονική του ματιά σε «θέματα τσουρουφλίζοντα» που έπρεπε πάση θυσία να γίνουν δημόσια υπόθεση. Αυτός λοιπόν είναι ένας από τους πολλούς που νομίζουν ότι φέρνοντας μια τηλεοπτική γύρα αποκτούν και συγγραφική δεινότητα. Και το λες και το βροντοφωνάζεις χωρίς τσίπα. Και με δανεικά κότσια το παίζεις Αλέκος Σακελλάριος και αν σε θέλει η «τύχη» γίνεσαι και Ψαθάς. Γιατί όλα τα μπορείς με την ίδια ευκολία που παντού έχεις χώσει τη μύτη σου. Νομίζω ότι η αναβίωση μιας πάλαι ποτέ Ιερότητας σε χρόνο και τόπο που απαιτεί ευρεσιτεχνίες είναι παρακινδυνευμένη και εγωκεντρική κίνηση. Κίνηση πανικού. Οι Επιθεωρήσεις που συνομίλησαν με την εποχή στην οποία παίχτηκαν ήταν προϊόντα του «Δεν μπορώ να σε κρατάω άλλο μέσα μου». Ήταν δημιουργήματα ανθρώπων με έντονο λαϊκό αισθητήριο που «δάγκωναν» γιατί απλά πονούσαν. Μέσα τους και έξω τους. Και έπαιρναν τo πράσινο φως από τον κόσμο, συγγραφείς, ηθοποιοί, χορευτές και τραγουδιστές γιατί το σημείο τομής τους μαζί του ήταν διακριτό και σχεδόν κοινός ο στόχος. Δε λέω ότι σήμερα, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν άνθρωποι να χαρακτηριστούν «Οι νέοι δημιουργοί». Υπάρχουν και παραυπάρχουν. Γκρινιάζω γιατί θεωρώ ότι δεν εξυπηρετεί τίποτα και κανέναν η αναβίωση και η εμπλοκή με κάτι το οποίο έχει αδιαφιλονίκητο κύρος, σε συγκεκριμένη εποχή και «γονείς» μεγαθήρια. Πενάκια σαν των: Σακελλάριου, Γιαλαμά, Πρετεντέρη, Γιαννακόπουλου δεν ξαναβρίσκονται. Και δεν είναι το ζητούμενο να βρεθούν ίδια. Κάτι άλλο από την αρχή πρέπει να βρεθεί και να ζωντανέψει από παρεάκια που καίγονται να φτιάξουν κάτι σημερινό, κάτι δικό τους. Κάτι που θα μοιράζει ελευθερία και θα απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους. Παντού. Στους δρόμους, στις γειτονιές, στις πλατείες, στα σχολεία, στα σπίτια, Παντού. Badminton.., «υπερπαραγωγή» και «λαμπρό κάστινγκ»…Προβλέψιμα πράγματα. Θα εκραγούμε. Sos!!!
