Σήμερα δεν κάνω κριτική,
θα κάνουμε πλάκα. Δε θα θυμώσουμε για να αποφύγουμε σχόλια για μονολιθική συμπεριφορά. Σήμερα θ ασχοληθούμε με την ιλουστρασιόν παρέλαση με τις χαντραπούλιες, τα φωτοτυπημένα χαμόγελα και τις χαζοχαρούμενες πόζες των ντόπιων ποκίλων ''σταρ'', στην πρεμιέρα των «Δαιμόνων». Δαιμόνισε -λοιπόν- την επίκαιρη συστολή μου και δεν μπορώ να μη γελάσω και να μην αναρωτηθώ για μια ακόμη φορά για τις ψυχικές ανισότητες που συναντάς σ’ αυτόν τον τόπο. Κουρδισμένες παρουσιάστριες σε καναλάκια που ψυχορραγούν, μιλούν για «υπερπαραγωγή σε καιρό κρίσης» και μετά η διάθεση αλλάζει ταχύτητα και ο φακός πέφτει στο κοινό που αγαπάει το θέαμα και το δανεικό φως και την αντιδιαστολή και τα κακαρίσματα μπρος την κάμερα και τις τσιρίδες γέλιου πίσω από την κάμερα και και και.
Η αποθέωση του βλαχομπαρόκ στο επαρχιακό πανηγύρι του φουαγιέ, με απίστευτα υφάκια, ιμιτασιόν διασήμων, που τάχα σνόμπαραν τους προβολείς κι όλο γυρόφερναν σ αυτούς.. Οι περισσότερες, ντυμένες σαν λατέρνες και δώστου να κορδώνονται για κανένα ολόσωμο πλάνο, μην πάει τσάμπα και το εισοσάποντο.. Βλέπεις ακόμη και την ώρα του χαμού, ο δημαγωγικός ντόρος γίνεται από τους ίδιους και για τους ίδιους. Δυσπεψία!!! Καιρός να μπαγιατέψουν τα φρου φρου, το δήθεν, το ακριβοπληρωμένο ''θέαμα'' και οι λάτρεις του. Εμείς γελάμε με το ρεσιτάλ του κιτς.. Γιατί όση αχλή αντιπερισπασμού και να βρέχει στο απαστράπτον Παλλάς, το ξημέρωμα, τα μαθηματικά και οι εικόνες δείχνουν άλλα…
