Θα δούμε θέατρο. Θα ακούσουμε μουσική.
Θα πιούμε μπύρα από το περίπτερο καθισμένοι σε γρασίδι. Θα σημειώσουμε κομμένες λέξεις στα αποκόμματα των εισιτηρίων. Θα συζητήσουμε. Θα διαφωνήσουμε. Θα ζήσουμε με σφραγισμένη τηλεόραση μέχρι να ρίξει αυλαία και το τελευταίο φεστιβάλ. Με ίντερνετ χρήσιμο και βιβλία που δεν προλάβαμε να διαβάσουμε. Με αλήθεια και τολμηρούς ανθρώπους. Με ευλάβεια απέναντι στα όνειρα. Γράψε : «θα εκδικηθώ όποιον πασχίζει για την αδυναμία μου». Μην αφήσεις κανένα, κρίμα είναι. Κάνε ό,τι είναι να κάνεις για το καλό μιας αθόρυβης τάξης. Θα μπορούσαν όλα αυτά να συνέβαιναν εδώ. Μπορούν να συμβούν εδώ. Αρκεί να τα δεχτείς ως συμπαγές επακόλουθο της ολοζώντανης ύπαρξής σου. Ψάξε πρώτα να βρεις τη διάθεση που είναι τσάμπα και μετά θα σου πω τρόπους για πάμφθηνες φεστιβαλικές γύρες!
«Σκέψου να μην πρόφταινα κι αυτό το καλοκαίρι
να καταλαβαίνω τους δικούς μου που αγαπώ
να μην αδημονώ μ’ αυτούς που με στηρίζουν
να αφήνω κι άλλες ζωές να μπαίνουν στη δική μου..» Τίτος Πατρίκιος
Χρύσα Φωτοπούλου
