Είναι κάτι «παιδιά » με απροσδιόριστη ηλικία
που λόγω ανεπαίσθητων απαιτήσεων μπορούν και επιβιώνουν με το λίγο, το καθόλου, το σκουπιδογενές, Σε μια σφιχτή σχέση με εργοδότες που φρεσκάρουν κατά καιρούς τη βλακεία, την αγένεια, τη μεροληψία και τον φθόνο. Τα κρεμασμένα έντυπα και οι ηλεκτρονικές σελίδες του «παρασκηνίου», της ιδιωτικής κατοικίας, της τελευταίας κατοικίας, της λαϊκίστικης κακομοιριάς δεν έχουν χάσει πόντο από τη λάμψη τους, δεν έχουν χάσει ούτε έναν αναγνώστη της σιέστας.
«Σαββατοκύριακα καυτά στην Άνδρο, Νέος Έρωτας για τη νεαρή πρωταγωνίστρια, Η κόλαση του μεγάλου καλλιτέχνη, Το δράμα της άτυχης μάνας, Αποκλειστικά πλάνα από τρυφερά τετ α τετ στο νησί των ανέμων.» Μάνα δε μου κολλάν τα ένσημα!!!
Παρά τις ανακατατάξεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, όπου υπάρχει ψυχή ζώσα, το χούι δεν ξερνιέται. Και εδώ το σηκώνει η προηγμένη χαζομάρα. Στο στόχαστρο του εγχώριου ακαδημαϊκού ράδιο αρβύλα είναι και η νεαρή και καλή ηθοποιός Κατερίνα Γερονικολού. « Αυτή την περίοδο σύμφωνα με τα συφοριασμένα μίντια ζει έναν παθιασμένο έρωτα με αρκετά μεγαλύτερό της, δημοφιλή ηθοποιό πρώτης γραμμής». Η είδηση παρά την αναλήθειά της (η κοπέλα είναι τελείως «αλλού» και από όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολύ καλά, δεν έχει καμμία σχέση με την ταμπλόιντ πραγματικότητα) κάνει ταχύτατες διαδρομές με μπόλικη καθημερινή ανανέωση, ευχές και ίντριγκα νεόπλουτης φύσης. Γιατί η αληθινή «κατινιά» δεν πηγάζει από καμία ρούγα, μαχαλά και γειτονίτσα. Είναι προϊόν αστικό, προϊόν των καμουφλαρισμένων ανίδεων. Είναι πραγματική ατυχία, όταν ο ντόρος που παράγεται γύρω από σένα είναι κουρνιαχτός κουτσομπολιού και συ ο μόνος άφταιγος. Μα ακόμη μεγαλύτερη ατυχία είναι να προσπαθείς να κάνεις καλά τη δουλειά σου και ΜΟΝΟΝ αυτό (εσύ που αντιστέκεσαι στην ασχήμια) και να αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχουν εθελοντές.
Ράδιο Καφρίλα πρέπει να πεθάνεις κάποια στιγμή.
ΧΡΥΣΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
