Η είδηση έχει περισσότερο χώρο, χρόνο
και θόρυβο. Προηγείται της πράξης. Στην πράξη μπορεί να παρατηρηθούν και μούγκες και ξενερώματα. Αλλά η είδηση έχει όλο το τελετουργικό της προαιώνιας ματαιοδοξίας. Στη χώρα του ήλιου όλα είναι δυνατά. Άνθρωποι αυτοχρίζονται επιθεωρησιο-θεωρητικοί επειδή κάποτε συνέτρωγαν στο ίδιο εστιατόριο μ ε τον Σακελλάριο, πανελο-κορίτσια γίνονται ποιήτριες, στιχουργίνες και συγγραφείς επειδή ο μπαμπάς ήταν καλός γραφιάς και είχε τον καημό να τις δει να δίνουν συνέχεια στη φαντασία του και το εύστροφο πενάκι. Κορίτσια νοικοκυρεύονται με "καπεταναίους" και σε μια νύχτα γίνονται κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων. Υπάρχει η ευκολία και η ευελιξία σε χώρους και ιδιότητες, αλλά ξαναχάνεται το μέτρο και θες να τσιρίξεις και να πουπουλομαδήσεις την πανάλαφρη φούσκα.
Θα μου πεις τι σόι ελιτισμός σ' έπιασε πάλι και αλυχτάς σαν λύκαινα σε πανσέληνο. Δεν αντέχω τη βαβούρα ακόμη και αν συμβαίνει μακριά μου. Δεν αντέχω τη βλακεία και την ανικανότητα ακόμη και αν την τοποθετώ με τα γερά μου χέρια στα σκουπίδια. Νομίζω ότι η σοβαρότητα είναι αναγκαία γιατί αλλιώς το τέρας θα ψυχορραγεί μια ζωή και όλο αυτό το σύστριγκλο του παρατείνει τον εκνευριστικό, μακάβριο ρόγχο του.
Χρύσα Φωτοπούλου
