Το ανέβασμα της «Γκόλφως» στη σκηνή και μάλιστα από τον Νίκο Καραθάνο
αποδεικνύεται μια σοφή ιδέα του Γιάννη Χουβαρδά. Γιατί όπως φάνηκε από την πρεμιέρα, που δόθηκε, βράδυ Τετάρτης 6 Μαρτίου, στη σκηνή του Κοτοπούλη, στο Rex, ο σκηνοθέτης αγάπησε το έργο και με την παράστασή του μας έκανε να το αγαπήσουμε κι εμείς.
Απαλλαγμένο από τα στοιχεία εκείνα που θα μπορούσαν να κουράσουν και να υπογραμμίσουν την όποια βουκολική του διάσταση, η «Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη στην εκδοχή του Καραθάνου, ανάσανε κι έμεινε καθαρή, ουσιαστική. Χωρίς σχόλια και ειρωνείες, χωρίς χλευασμούς, αλλά και χωρίς σοβαροφάνειες. Εβγαλε όλο το ζουμί της, αναδεικνύοντας την ποίηση του κειμένου….
Το ευρηματικό σκηνικό της Ελλης Παπαγεωργακοπούλου, με τα υπερμεγέθη πουφ που μεταβάλλονται σε βουνά και ραχούλες, λειτούργησε καταλυτικά. Οι ήχοι και οι φωτισμοί, σαν να γλιστρώντας ανάμεσα στις λέξεις του κειμένου, έδεσαν ιδανικά στο αποτέλεσμα, που ενδυναμώθηκε με μια γερή διανομή...
Η ιδέα των τριών θεατρικών ζευγαριών που ερμηνεύουν την Γκόλφω και τον Τάσο, έδωσε στην παράσταση μια υπόγεια διάσταση. Καθοριστικό το «γύρισμα» του ερωτευμένου Τάσου του Χάρη Φραγκούλη, στον προδότη Τάσο του ίδιου του Νίκου Καραθάνου, προτού «αλλάξει» η Γκόλφω από την εξαιρετική Εύη Σαουλίδου στην σπαρακτική Λυδία Φωτοπούλου.
Οσο για το ώριμο ζευγάρι της Αλίκης Αλεξανδράκη και του Γιάννη Βογιατζή, με το οποίο κλείνει και η παράσταση, οι δυο τους, σκιαγραφούν την τραγωδία μέσα στην ίδια τη ζωή, διαχρονικά… Σαν να προσωποποιούν την απολεσθείσα συλλογική (μας) μνήμη….
Ενας-κι ένας όλος ο υπόλοιπος θίασος, με τη Σταυρούλα της Μαρίας Διακοπαναγιώτου να εμφανίζεται αρχικά ως Αρκούδα, σαν ένα σχόλιο στην αρπακτική διάθεση της πλούσιας νύφης που προξενεύουν στον Τάσο ενώ ο Ζήσης του Αγγελου Παπαδημητρίου ξεχώρισε με τη δύναμη και το χιούμορ του.
Την πρεμιέρα της Τετάρτης παρακολούθησαν ηθοποιοί, σκηνοθέτες και άνθρωποι του θεάτρου, που τη χειροκρότησαν δυνατά, προβλέποντας μια επιτυχημένη πορεία. Αξίζει η «Γκόλφω» γιατί έχει ψυχή και συναίσθημα. Αξίζει γιατί ακούς φράσεις όπως «χρωστάς καρδιά»….
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περισιάδη. Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος, Σκηνικά - Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου, Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου, Κίνηση: Αμάλια Μπένετ, Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, Επεξεργασία κειμένου: Γιούλα Μπούνταλη, Βοηθός σκηνοθέτη: Διώνη Κουρτάκη, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Ευαγγελία Θεριανού, Διανομή: Αλίκη Αλεξανδράκη - Λυδία Φωτοπούλου - Εύη Σαουλίδου (Γκόλφω), Γιάννης Βογιατζής - Νίκος Καραθάνος - Χάρης Φραγκούλης (Τάσος), Άγγελος Τριανταφύλλου (Κίτσος), Μιχάλης Σαράντης (Γιάννος), Χριστίνα Μαξούρη (Αστέρω), Γιώργος Μπινιάρης (Θανάσουλας), Γιάννης Κότσιφας (Δήμος), Μαρία Διακοπαναγιώτου (Σταυρούλα), Άγγελος Παπαδημητρίου (Ζήσης), Αλίκη Αλεξανδράκη, Χριστίνα Μαξούρη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Λυδία Φωτοπούλου (άγγλοι περιηγητές).
***Παραστάσεις στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ
Λοβέρδου Μυρτώ
