...Καθισμένη, σαν τραυματισμένη άπτερος Νίκη, σε μια high teck ηλεκτρική αναπηρική καρέκλα με φτερά που κινούνται, ανοιγοκλείνουν και μεταμορφώνονται άλλοτε σε κουπιά άλλοτε στα κατάρτια τριήρεως και φέροντας με αναλόγιο το κείμενο (στην αξιόλογη μετάφραση του Ν.Μ. Σκουτερόπουλου) και ένα λαπ-τοπ, η Αννα Κοκκίνου στο «Εγώ ο Θουκυδίδης, ένας Αθηναίος» -όπως τιτλοφορείται η παράστασή της- χειρίζεται μόνη της το όχημά της, τα φτερά αλλά και την ηλεκτρονική επεξεργασία της φωνής της. Κάποιες στιγμές στριφογυρίζει με ταχύτητα, λυσσασμένα, εκφέροντας τον λόγο του Θουκυδίδη σαν ράπισμα, άλλοτε μιλάει ήρεμη ως στήλη άλατος.
Υπάρχει μόχθος κι αγωνία πίσω από τον τρόπο που εκφέρει την πολύτιμη παρτιτούρα. Οπως και η ίδια έχει επισημάνει:
«Η ιδιομορφία της εκφοράς αυτού του λόγου μάς αναγκάζει να απομακρυνθούμε από τους κοινούς "φυσικούς" τρόπους της και να αναζητήσουμε στην απανταχού τεχνολογία δυνατότητες πληρέστερης και αποδοτικότερης αναπαραγωγής του, δοκιμάζοντας έτσι τις ίδιες του τις αντοχές».
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων ο τρόπος που η «ταγμένη» καλλιτέχνιδα και «διάδοχος» της τελειοθηρίας του Λευτέρη Βογιατζή προσεγγίζει το διαχρονικό εγχειρίδιο του πατέρα της Ιστορίας.
Ενας φιλόλογος θα έκανε με τον «αυτόματο πιλότο» μια απολύτως διαφορετική επιλογή και σύνθεση κεφαλαίων, εγκλωβισμένος απ' τα «πρέπει» της επιστημονικής βιβλιογραφίας. Η καθαρή, αδιαμεσολάβητη από τους «χάρακες» της φιλολογίας ιδιοσυγκρασιακή ματιά της Αννας Κοκκίνου, που δεν στερείται γνώσης, έχει καρπούς στη σκηνή τού «Σφενδόνη» αναπάντεχα πλούσιους και τη δύναμη να δονεί τους θεατές απλά και μόνο με την ενέργεια που παράγει η εκφορά του λόγου. Σε αυτόν, άλλωστε, στηρίζεται το ριψοκίνδυνο εγχείρημα. Η σχέση που έχει αναπτύξει με το κείμενο η ηθοποιός προκαλεί πνευματική εγρήγορση, ρίγος, ανάταση και ενεργοποιεί ασταμάτητους ιστορικούς συνειρμούς.
Ο Θουκυδίδης ήξερε ότι παραδίδει «κτήμα ες αεί» χρήσιμο σε «όσους θελήσουν να έχουν ακριβή γνώση των γεγονότων που συνέβησαν και εκείνων που θα συμβούν στο μέλλον, τα οποία, από την πλευρά της ανθρώπινης φύσης, θα είναι όμοια ή παραπλήσια». Ενα διαχρονικό εγχειρίδιο για τον άνθρωπο, τον πόλεμο, την πολιτική και τη διπλωματία.
Από την κριτική της Ι. Κλεφτόγιαννη
ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία
