Μη χάσετε τις προσκλήσεις

Το onlytheater.gr στο facebook Το onlytheater.gr στο twitter Το onlytheater.gr στο youtube
Print

"Η ΛΙΛΑ ΛΕΕΙ". ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Written by OnlyTheater. Category: ΚΡΙΤΙΚΗ ONLYTHEATER

"Η Λίλα λέει"

 

 

Στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης η Μαριάννα Κάλμπαρη και ο Βασίλης Μαυρογεωργίου συν-σκηνοθετούν και παρουσιάζουν την παράσταση "Η Λίλα Λέει", ένα κείμενο του Σιμώ (αγνώστων λοιπών στοιχείων), που όταν γράφτηκε, το 1996, προκάλεσε αίσθηση, με την αληθινή ταυτότητα του συγγραφέα να παραμένει ως σήμερα άγνωστη. Το έργο μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο το 2004. Ο Σιμώ, παιδί Αράβων μεταναστών, γεννιέται και μεγαλώνει σε ένα γκέτο παρισινού προαστίου και ζει μια ζωή χωρίς λεφτά, όνειρα και προοπτική, μέχρι που παρουσιάζεται στη ζωή του η Λίλα, ένα πλάσμα γλυκό, ευαίσθητο, με αγγελικό πρόσωπο, αλλά στόμα και γλώσσα οχετό, χυδαία, φτάνοντας μέχρι το ακραίο επίπεδο της αγοραίας έκφρασης. Την ερωτεύεται και έτσι ο Σιμώ αποφασίζει να γράψει την ιστορία της, όπου αναλύει ότι ζει ο ίδιος με τη Λίλα και ότι του περιγράφει από τις ερωτικές της εμπειρίες με άλλους άντρες, τις φαντασιώσεις της και την εμμονική της προσκόλληση με το σεξ. Η μετάφραση της Μαριάννας Κάλμπαρη διατηρεί το κείμενο φρέσκο, ζωντανό, σημερινό και ταυτόχρονα ωμό και βαθιά ευαίσθητο, σχεδόν ποιητικό.

Η κυρία Κάλμπαρη συν-σκηνοθετεί μαζί με το Βασίλη Μαυρογεωργίου. Η παράστασή τους βασίζεται στη δημιουργία ατμόσφαιρας, τη διατήρηση ενός ρυθμού που θα οδηγήσει στην αναπόφευκτη κορύφωση, αλλά και το προσεκτικό πλάσιμο δύο διαφορετικών κόσμων δύο ηρώων, οι οποίοι αναζητούν τα κοινά τους σημεία, τα σημεία εκείνα όπου οι κόσμοι τους τέμνονται και δημιουργούν κοινό χώρο δημιουργίας προοπτικής και συλλογής εμπειριών. Η σκηνοθετική κατεύθυνση διακριτική, αλλά πάντα παρούσα, δεν κάνει τους ηθοποιούς ή την εξέλιξη του έργου να ασφυκτιά, αλλά δίνει περιθώρια προσθήκης του προσωπικού στίγματος του ερμηνευτή και της ανέλιξης όλων των πτυχών των ρόλων. Οδηγούν έτσι το λόγο να παράγει στα μάτια και το νου του θεατή εικόνες ζωντανές, άμεσες, προσωπικές, κατευθύνοντάς τον ουσιαστικά σε μια δημιουργική συμμετοχικότητα. Η νοητή αυτή εικόνα δένει αρμονικά με το λόγο και αποκαλύπτει την πολυεπίπεδη δυναμική του κειμένου και της παράστασης. Όπου το προκλητικό και χυδαίο περιτύλιγμα κρύβει ένα ευαίσθητο, ανθρώπινο και γεμάτο συναίσθημα περιεχόμενο. Δημιουργούν στο σύνολο μια ερωτική ιστορία που εκπέμπει πάθος και νεανικό ενθουσιασμό, μια σπινθηροβόλα συνύπαρξη, η οποία είναι εμποτισμένη από μια γλυκόπικρη μελαγχολία. Και όλα αυτά με μια φινέτσα, μια ματιά διεισδυτική, αλλά όχι πιεστική ή αποπνικτική.

Η Λένα Δροσάκη στο ρόλο της Λίλας αποτέλεσε εμφανισιακά αρχικά και ερμηνευτικά στη συνέχεια, μια σχεδόν ιδανική εκδοχή της ηρωίδας που υποδύθηκε. Μια ερμηνεία διττή, όπου τη μία στιγμή σε μια σιωπή της και έχοντας μια αφέλεια στο βλέμμα και μια παιδικότητα στο στήσιμο του σώματός της, δίνει την εντύπωση ενός αγγέλου στη γη και την επόμενη με μια σκληράδα στο βλέμμα, πιο άκαμπτο στήσιμο και λόγο στα όρια του χυδαίου δίνει την εντύπωση γυναίκας αγοραίας. Πολύ προσεκτική στην κίνησή της, αργή, αισθησιακή και με στιγμές σχεδόν χορογραφημένες δίνει μια υπολογισμένη κομψότητα και μια δυναμική ετοιμότητα που είναι άξια συγχαρητηρίων. Δίπλα της ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, που ξεκινάει σκόπιμα υποτονικά και διερευνητικά το ρόλο του, αλλά με διάχυτη την αίσθηση ότι έχει τον πλήρη έλεγχο του χαρακτήρα που υποδύεται και των δυνατοτήτων των εκφραστικών του μέσων. Το παίξιμό του έχει μια αμεσότητα και μια καθαρότητα, χωρίς μανιέρες και ερμηνευτικά τρυκ και πείθει απόλυτα στο χαρακτήρα ενός ανθρώπινου κουρελιού που με εφαλτήριο τον έρωτά του προς τη Λίλα επιχειρεί την απόδραση από την κόλαση του προηγούμενού του εαυτού. Πολύ καλή η σκηνική του χημεία με τη συμπρωταγωνίστριά του, δίνουν την εντύπωση μιας αληθινής "συνάντησής" τους πάνω στη σκηνή του Τέχνης, που καλύπτει μια γκάμα ευρεία από την ερωτική πτυχή μέχρι την ανθρώπινη και τη συναισθηματική.

Τα σκηνικά του Κωνσταντίνου Ζαμάνη απόλυτα ταυτισμένα με τους χαρακτήρες-σκουπίδια του έργου. Γεμίζουν το χώρο σα να τον πνίγουν, βοηθώντας δημιουργικά στο πλάσιμο της διάθεσης απόδρασης των ηρώων από τη μέχρι τώρα ζωή τους. Τα κοστούμια του επίσης λειτουργικά και αντιπροσωπευτικά του χαρακτήρα που ντύνουν. Η μουσική επιμέλεια του Γιάννη Σορώτου είναι παντού στην παράσταση και αποτελεί το σημαντικότερο εργαλείο των σκηνοθετών στη δημιουργία ατμόσφαιρας και μιας διάχυτης ερωτικής μαγείας. Οι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου δημιούργησαν μια ζοφερή μονοτονία στην ατμόσφαιρα.

Συμπερασματικά, είδα μια παράσταση με ένα κείμενο που ενώ επιφανειακά, σαν περιτύλιγμα, αγγίζει τα όρια της χυδαιότητας, σαν ουσία και νόημα αφήνει μια τρυφερή γλυκόπικρη αίσθηση. Με σκηνοθεσία διακριτική, αλλά ουσιαστική, ερμηνείες εσωτερικές, δυναμικές και μετρημένες, με μια ατμοσφαιρική μουσική να προσθέτει λυρισμό η παράσταση στο υπόγειο του Τέχνης συγκαταλέγεται στις πολύ καλές θεατρικές εξόδους και απολαύσεις της φετινής σαιζόν.

Δευτέρα, 6 Απριλίου 2015

Γιώργος Χριστόπουλος

Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια.

Joomla Templates and Joomla Extensions by sjtemplates.com
  • ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

  • ΚΡΙΤΙΚΗ

Στο onlytheater.gr αρθρογραφούν: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΓΝΑΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ, ΜΑΡΙΑ ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑ, ΟΛΙΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ, ΕΛΕΝΗ ΡΑΝΤΟΥ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΟΥΛΗΣ, ΑΡΓΥΡΗΣ ΞΑΦΗΣ, ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΑΛΜΠΑΡΗ, ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΣΟΝΤΑΚΗ, ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ, ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ, ΗΡΩ ΣΑΪΑ, ΑΝΝΑ ΑΔΡΙΑΝΝΟΥ, ΑΝΝΙΤΑ ΚΟΥΛΗ, ΡΑΛΛΙΑ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΝΟΥΡΗΣ, ΡΟΥΛΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ, ΣΟΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ, ΜΑΝΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΩΤΑΚΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΕΠΠΑΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΕΥΣΤΑΘΙΑ.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ:

info@onlytheater.gr

Like στο Facebook

Follow στοTwitter

ΕΙΔΑ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΣΤΟ "ΘΗΣΕΙΟ", ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΟΝΕΚΕΡ. ΤΗΣ ΣΕΜΙΝΑΣ ΔΙΓΕΝΗ

Βερολίνο. Δεκαπενταύγουστος, 1961. Χαράζουν τη συνοριακή γραμμή, να υψωθεί το Τείχος. Χριστούγεννα, 89. Στρατηγοί κάνουν προσωμοίωση κατάστασης πολέμου. Παριστάνουν ότι έχει ξεσπάσει  3ος Παγκόσμιος. Η Στάζι προστατεύει το κόμμα από το λαό.
Επιστροφή, 1961. Άνθρωποι ξυπνούν το πρωί, αποκομμένοι από συγγενείς, δουλειά, σχολεία. Κάποιοι βλέποντας το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, πηδούν απο παράθυρα. Ένας πράκτορας της Στάζι, ανά 23 άτομα. (όταν επί Στάλιν, 1 Κα-γκε-μπίτης ''πρόσεχε'' 5.830 πολίτες)

Διαβάστε περισότερα...

Onlytheater Team

Επικοινωνήστε μαζί μας

Email:
Θέμα:
Μήνυμα:

Συνδεθείτε

Για να συνδεθείτε, συμπληρώστε τα στοιχεία σας, αφού δημιουργήσετε λογαριασμό (Create an account)

Καλώς ήλθατε στο Only Theater!

Αναζήτηση

ONLYVIDEO