« Καημένε κόσμε, άι και συ…
Πριχού να σε γνωρίσω για πάντα σε χωρίζομαι. Άιντε, καημένη νιότη..»
Ποτέ άλλοτε τόσο πολύ μαύρο δεν κινητοποίησε τις ψηφίδες της ψυχής μου όσο το διάχυτο μαύρο της «Γκόλφως» του Νίκου Καραθάνου. Μια ερωτική ιστορία γεμάτη αρχετυπικό κύτταρο. Στα βουνά. Βηματισμοί πάνω στο χώμα, αγκαλιές στη σχισμή του βράχου, υπόσχεση δίπλα στις πηγές, ηχώ λυγμών στον πιο απέραντο ορίζοντα. Αργόσυρτοι χοροί και τραγούδια της ψυχής, μπεσαλίδικες κουβέντες και επαναπροσδιορισμός της αληθινής αγάπης. Μαύρα ογκώδη «πουφ» βοηθούν τη φαντασία μου να με παρασύρει σε υψομετρικές ράχες και μοναδικά ξέφωτα. Μυρίζω τη ρίγανη, τις σταγόνες του έλατου, το φρέσκο χώμα. Μαύρα «πουφ» που μετακινούνται. Υπερρεαλισμός γήινος. Μαυροντυμένοι ηθοποιοί.
Μαύρες φουστανέλες. Άλλοτε λεβέντικο περπάτημα, άλλοτε σκυφτό. Άλλοτε ρομαντικό και αθώο, άλλοτε υποχθόνιο. Έδωσα μια σε φωτογραφία παμπάλαιου κάδρου και μπήκα μέσα. Και κάθισα σε μια γωνιά, στην άκρη, κάτω από μια σκιά και είδα από κοντά τη δική μας ακαδημαϊκή γνησιότητα. Δε με ξενίζει τίποτα. Έχω κοιμηθεί κάτω από τον ουρανό των πιο απάτητων βουνών της Ελλάδας. Έχω αγγίξει σχεδόν τα κρόσσια του ουρανού ανεβαίνοντας στο πιο ψηλό σημείο. Έχω ακούσει θρήνο και μοιρολόι και κλαρίνο σε πανηγυριώτικη σύναξη. Ο παππούς μου νοσταλγεί, εγώ λυπάμαι γιατί κόπηκαν και τα τελευταία σκοινιά που μας έδεναν με τη φύση. Όσο πιο κοντά της τόσο πιο ηρωικά απαρνιέσαι τον εαυτό σου. Μου είπαν κάποτε. Το διαπίστωσα.
Τρία εξαιρετικά ζευγάρια. Ο Χάρης Φραγκούλης, ο νεαρός Τάσος που τίποτα και κανείς δε βάζει φρένο στην ορμή του για τη νεαρή Γκόλφω, την Εύη Σαουλίδου που είναι το πιο ανόθευτο κορίτσι. Το ζευγάρι της αμετανόητης νιότης θα διαδεχθεί το ζευγάρι του Νίκου Καραθάνου και της σπαρακτικής, της ταλαντούχας Λυδίας Φωτοπούλου. Ο Νίκος Καραθάνος είναι ο Τάσος με τις πρώτες διαβρωτικές σκουριές στο κορμί του. Είναι αυτός που επιλέγει να οδηγηθεί από το συμφέρον. Η Λυδία Φωτοπούλου, η Γκόλφω του κενού, της βουτιάς, της κραυγής και της απογείωσης. Τέλος, οι δύο ήρωες αθάνατες φιγούρες μέσα στο χρόνο. Αλίκη Αλεξανδράκη και Γιάννης Βογιατζής. Συγκινητική είσοδος, συγκινητική έξοδος. Ο ώριμος Τάσος έρχεται για συγχώρεση. Η ώριμη Γκόλφω ξαναβαδίζει στα μέρη της μνήμης της. Να ξαναθυμηθούν και οι δύο. Να ξαναθυμηθούμε και εμείς.
Οι ηθοποιοί όλοι κομμάτια ενός αρμονικού συνόλου που θα καταχειροκροτήσει όποιος βρεθεί στο Rex. Ευρηματικές στιγμές. Να αναφέρω την περίπτωση της Σταυρούλας ( Μαρία Διακοπαναγιώτου), της πλούσιας νύφης που καραδοκεί να αρπάξει τον ερωτευμένο Τάσο και να τον κάνει δικό της. Η Σταυρούλα εμφανίζεται σε αρκετά σημεία ως αρκούδα. Λαίμαργη, αχόρταγη αρκούδα. Το βρήκα εξαιρετικό. Η μουσική είναι του Άγγελου Τριανταφύλλου και είναι και αυτή εξαιρετική. Εννιά από τους ηθοποιούς παίζουν ζωντανά τρομπέτα, κλαρινέτο, μπαγλαμά, τρομπόνι, ταμπούρο, πιανίκα, πιατίνια, πιάνο… Τα «πουφ»- βουνά-ραχούλες-βράχοι και τα κοστούμια είναι της Έλλης Παπαγεωργακοπούλου. Να μην ξεχάσω την Αστέρω- Χριστίνα Μαξούρη που κάθε φορά που την βλέπω στη σκηνή τη φαντάζομαι απαλλαγμένη από τα όρια της εποχής και τη βλέπω άλλοτε ρεμπέτισσα, άλλοτε να σιγομουρμουρίζει αθάνατα δημοτικά τραγούδια, άλλοτε ηθοποιό που παίζει παντού, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Δείτε την παράσταση και, αν νιώσετε ότι βασικά στοιχεία του DNA έχουν κάνει φτερά, ρίξτε ένα κλέφτικο σφύριγμα να γυρίσουν πίσω.
Σκηνοθεσία Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά - Κοστούμια Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική Άγγελος Τριανταφύλλου
Κίνηση Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος
Επεξεργασία κειμένου Γιούλα Μπούνταλη
Βοηθός σκηνοθέτη Διώνη Κουρτάκη
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου Ευαγγελία Θεριανού
Διανομή:
Γκόλφω
Αλίκη Αλεξανδράκη,
Λυδία Φωτοπούλου,
Εύη Σαουλίδου
Τάσος
Γιάννης Βογιατζής,
Νίκος Καραθάνος,
Χάρης Φραγκούλης
Κίτσος
Άγγελος Τριανταφύλλου
Γιάννος
Μιχάλης Σαράντης
Αστέρω
Χριστίνα Μαξούρη
Θανάσουλας
Γιώργος Μπινιάρης
Δήμος
Γιάννης Κότσιφας
Σταυρούλα
Μαρία Διακοπαναγιώτου
Ζήσης
Άγγελος Παπαδημητρίου
Άγγλοι περιηγητές
Αλίκη Αλεξανδράκη, Χριστίνα Μαξούρη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Λυδία Φωτοπούλου
