«Είσαι στη γη. Δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτό».
Αλλά δεν είμαστε τόσο τέλειες κατασκευές για να το καταλάβουμε νωρίς. Και ούτε είναι στους κανόνες του παιχνιδιού να γίνουμε στην αρχή του οδοιπορικού μας οι τετραπέρατοι χειριστές των λαθών μας. Καρακορούμ. Θέατρο Τέχνης. Σκηνοθετεί ο Δημήτρης Δεγαΐτης. Στις λέξεις ο Ανδρέας Στάικος. Δυο κορίτσια: η Αγλαϊα Παππά και η Μαριάνθη Σοντάκη. Ο Γιάννης Πολιτάκης ο προστάτης τους.
Είναι και οι δύο εταίρες. Στη Μασσαλία υπάρχει οικονομική δυσκινησία. Στη Μασσαλία το όνειρο φθίνει, στη Μασσαλία οι γκροτέσκο σκιές των φιγούρων είναι πια γραφικές. Το βέλος δείχνει προς την έρημο Καρακορούμ, κάπου στα πέρατα του κόσμου. Πληροφορίες λένε ότι εκεί μαίνεται ένας πόλεμος που θα κρατήσει χρόνια. Το χρήμα ρέει άφθονο εκεί. Το ταξίδι αρχίζει. Και είναι ολόιδιο με τα χιλιάδες καθημερινά πάνω από την αλήθεια ταξίδια που πραγματοποιεί το μυαλό κάθε ανθρώπου στον κόσμο. Ένα ταξίδι κάπου «αλλού». Η ορμή παρασύρει, η θέληση για αυτό το ογκώδες που θα καλύψει το κενό είναι πιο ισχυρή από οτιδήποτε.
Μεγάλος ο δρόμος, με εσωτερικούς μονολόγους, με αγωνίες, με αυτοαναίρεση και αυτογνωσία. Αλλά ο στόχος στόχος. Ο άλλος τόπος που υπάρχει για να πιστεύουμε ότι εκεί θα είναι καλύτερα. Και αν δεν είναι, κάποιος άλλος τόπος έτοιμος να μας χωρέσει θα υπάρχει κάπου στις απέραντες συντεταγμένες. Φτάνουν. Ο πόλεμος έχει τελειώσει τον προηγούμενο αιώνα.
Μπεκετικά στοιχεία αρμονικά επεξεργασμένα και αφομοιωμένα από έναν συγγραφέα που ξέρει με τον δικό του αυτοφυή τρόπο να παίζει με τις λέξεις. Να φτιάχνει χαρακτήρες με υπερμεγεθυμένη νοσταλγία, ασυνάρτητο παρελθόν και αθώες αναζητήσεις. «Είμαστε καταδικασμένοι σε έναν αιώνιο μονόλογο χωρίς έννοια και χωρίς περιεχόμενο» έλεγε ο Μπέκετ. Οι δύο γυναίκες δε «συναντιούνται» πουθενά, δεν ακούει η μία την άλλη, παρά μόνο στην αρχή και το τέλος, όταν η αντίληψη της μοναχικής πορείας ως λαθεμένης πρακτικής τις κυριεύει. Οι χαρακτήρες έπεσαν σε καλά, αριστουργηματικά χέρια. Και οι τρεις ηθοποιοί είναι το καταλληλότερο υλικό για την αποτελεσματική απόδοση της τραβηγμένης κλωστής.
Μακιγιαρισμένοι αποκτούν το πρόσωπο των πιο μελαγχολικών γραμμών, κινούνται σαν αποκαμωμένοι πρωταγωνιστές ονείρου, τραγουδούν (υπέροχα) σαν να συνάντησαν κάποτε τη δόξα. Αυτός ο άναρχος λόγος με τη μεταφυσική να έρχεται και να φεύγει και τη σουρεαλιστική πολυπλοκότητα είναι ο μόνος τρόπος προσέγγισης της ανθρώπινης ελλειμματικότητας. Η ανησυχία του ανικανοποίητου και το αμμώδες έδαφος που υπάρχει κάτω από τα πόδια μας κάθε φορά που επιχειρούμε ένα αδηφάγο ταξίδι προς την ουτοπία.
Και δεν υπάρχει πιο σκυφτό και ταλαιπωρημένο πλάσμα από το πλάσμα που δεν μπορεί να δει τα μόρια της ευτυχίας εκεί ακριβώς που κοιμάται και ξυπνάει.
Η ατμόσφαιρα ενισχύεται από το εύστοχο μακιγιάζ και τα υπέροχα κοστούμια. Οι ηθοποιοί είναι η αρμονικότερη παρέα στην αχλή του ονείρου. Με την εξαίσια Αγλαΐα Παππά να «σου δίνει μία» ίσα με εκεί πάνω. Και να βλέπεις την παράσταση σε πτήση. Ιζαμπέλ Ιπέρ, μου ψιθυρίζει η Αλεξάνδρα. Συμφωνώ.
Όταν τελείωσε η παράσταση μεταξύ άλλων της είπα ότι η «Ιφιγένεια» που πρωταγωνιστούσε το 2001 ήταν από τις πρώτες παραστάσεις επαγγελματικού θεάτρου που είδα στην Καλαμάτα. Και μετά έφυγα συγκινημένη.
Να πάτε. Θα το χαρείτε.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Δεγαΐτης
Μουσική: Πλάτων Ανδριτσάκης
Σκηνικά-Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσσιος
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα
Μακιγιάζ-Φωτογραφίες: Αχιλλέας Χαρίτος
Παίζουν: Αγλαΐα Παππά, Γιάννης Πολιτάκης, Μαριάνθη Σοντάκη
Πέμπτη γενική είσοδος: 10
Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο (απογευματινή) γενική είσοδος: 15 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητικό, νέοι κάτω των 25 ετών, άνεργοι): 10 ευρώ
Σάββατο (βραδινή), Κυριακή γενική είσοδος: 20 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητικό): 15 ευρώ
Μειωμένο (νέοι κάτω των 25 ετών, άνεργοι): 10 ευρώ
Ώρες ταμείου: Δευτέρα-Κυριακή 10:00-13:00, 17:00-22:00
Τηλ.: 210 3222464, 3236732
Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν
Φρυνίχου 14, Αθήνα (Πλάκα) , +302103222464 , http://www.theatro-technis.gr/
Τετάρτη στις 19:00
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15
Κυριακή στις 20:00
Σάββατο στις 18:30
Είσοδος 10 - 20 ευρώ
